Ode 2
Τῷ Αὐτῷ
ἄ[ϊξεν ἁ] σεμνοδότειρα Φήμαἐς Κέον ἱεράν, χαριτώ-
νυμον φέρουσ᾽ ἀγγελίαν,
ὅτι μ[άχ]ας θρασύχειρος Ἀρ-
5γεῖος ἄρατο νίκαν:
καλῶν δ᾽ ἀνέμνασεν, ὅσ᾽ ἐν κλεεννῷ
αὐχένι ϝισθμοῦ ζαθέαν
λιπόντες Εὐξαντίδα νᾶ-
σον ἐπεδείξαμεν ἑβδομή-
10κοντα σὺν στεφάνοισιν.
καλεῖ δὲ Μοῦσ᾽ αὐθιγενὴς
γλυκεῖαν αὐλῶν καναχάν,
γεραίρουσ᾽ ἐπινικίοις
Πανθείδα φίλον υἱόν.