Aeneas Indiges.
Iamque deos omnes ipsamque Aeneia virtusIunonem veteres finire coegerat iras,
cum, bene fundatis opibus crescentis Iuli,
tempestivus erat caelo Cythereius heros:
585ambieratque Venus superos, colloque parentis
circumfusa sui “numquam mihi” dixerat “ullo
tempore dure pater, nunc sis mitissimus, opto,
Aeneaeque meo, qui te de sanguine nostro
fecit avum, quamvis parvum des, optime, numen,
590dummodo des aliquod: satis est inamabile regnum
adspexisse semel, Stygios semel isse per amnes.”
Adsensere dei, nec coniunx regia vultus
immotos tenuit placatoque adnuit ore;
tum pater “estis” ait “caelesti numine digni,
595quaeque petis, pro quoque petis: cape, nata, quod optas!”
Fatus erat: gaudet gratesque agit illa parenti,
perque leves auras iunctis invecta columbis
litus adit Laurens, ubi tectus harundine serpit
in freta flumineis vicina Numicius undis.
600Hunc iubet Aeneae, quaecumque obnoxia morti,
abluere et tacito deferre sub aequora cursu;
corniger exsequitur Veneris mandata suisque,
quidquid in Aenea fuerat mortale, repurgat
et respergit aquis: pars optima restitit illi.
605Lustratum genetrix divino corpus odore
unxit et ambrosia cum dulci nectare mixta
contigit os fecitque deum, quem turba Quirini
nuncupat Indigetem temploque arisque recepit.