[187] πόνον εἶχον cf. vii. 139.
εἴ πού τι cf. Hesiod, Scut. 334: “ ἔνθα κε γυμνωθέντα σάκευς ὑπὸ δαιδαλέοιοὀφθαλμοῖσιν ἴδῃς, ἔνθ᾽ οὐτάμεν.
” Theocritus may have had in mind the spirited account of the duel in Eurip. Phoen. 1356 foll.; cf. ib. 1382: “ ᾖσσον δὲ λόγχαις: ἀλλ᾽ ὑφίζανον κύκλοις
ὅπως σίδηρος ἐξολισθάνοι μάτην:
εἰ δ᾽ ὄμμ᾽ ὑπερσχὸν ἴτυος ἅτερος μάθοι
λόγχην ἐνώμα στόματι, προφθῆναι θέλων.
”