καὶ Ἀντίμαχος δ᾽ οὑτωσὶ λέγει:
ἀέλιος δ᾽ Ὑπεριονίδας δέπας ἐσκατέβαινε
χρύσεον, ὄφρα δι᾽ ' Ὠκεανοῖο περάσας
ἀφίκοιθ᾽ ἱερᾶς ποτὶ βένθεα νυκτὸς ἐρεμνᾶς [p. 72]
ποτὶ ματέρα κουριδίαν τ᾽ ἄλοχον πάιδὰς τε φίλους.
ὁ δ᾽ ἐς ἄλσος ἔβα δάφναισι κατάσκιον ποσὶν πάις Διός.
καὶ Αἰσχύλος ἐν Ἡλιάσιν
τότε δὴ χρυσέῳ ἐν δέπαι
ἠέλιον πόμπευεν ἀγακλυμένη Ἐρύθεια,
ἔνθ᾽ ἐπὶ δυσμαῖς τεοῦ
πατρὸς Ἡφαιστοτευχὲς
δέπας, ἐν τῷ διαβάλλει
πολὺν οἰδματόεντα περίδρομον πόρον συθείς,5
μελανίππου προφυγὼν
ἱερᾶς νυκτὸς ἀμολγόν.