Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 25
Frank Gardener Moore, Professor Emeritus in Columbia University, Ed.

24. iam mille armatorum muri¹ ceperant partem, cum ceterae admotae sunt copiae² pluribusque scalis in murum evadebant signo ab Hexapylo dato, [2?] quo per ingentem solitudinem erat perventum, quia magna pars in turribus epulati aut sopiti vino erant aut semigraves potabant; paucos tamen eorum inproviso oppresses³ in cubilibus interfecerunt. [3] prope Hexapylon est portula; ea magna vi refringi coepta et e muro ex composito tuba datum signum erat et iam undique non furtim, sed vi aperta⁴ gerebatur res. [4] quippe ad Epipolas. [p. 434] frequentem custodiis locum, perventum erat,⁵ terrendique magis hostes erant quam fallendi, sicut territi sunt. [5] nam simulac tubarum est auditus cantus clamorque tenentium muros partemque urbis, omnia teneri custodes rati⁶ alii per murum fugere, alii salire de muro praecipitarique turba paventium. [6] Magna pars tamen ignara tanti mali erat et gravatis omnibus vino somnoque et in vastae magnitudinis urbe partium sensu non satis pertinente in omnia. [7] sub lucem Hexapylo effracto Marcellus omnibus copiis urbem ingressus excitavit convertitque omnes ad arma capienda opemque, si quam possent, iam captae prope urbi ferendam.

[8] Epicydes ab Insula, quam ipsi Nason vocant, citato profectus agmine, haud dubius quin paucos, per neglegentiam custodum transgressos murum, expulsurus foret, [9?] occurrentibus pavidis tumultum augere eos dictitans et maiora ac terribiliora vero adferre, postquam conspexit omnia circa Epipolas armis conpleta, lacessito tantum hoste paucis missilibus retro in Achradinam agmen convertit, [10?] non tam vim multitudinemque hostium metuens quam ne qua intestina fraus per occasionem oreretur clausasque inter tumultum Achradinae atque Insulae inveniret portas. [11] Marcellus ut moenia ingressus ex superiori. bus locis urbem omnium ferme illa tempestate [p. 436] pulcherrimam subiectam oculis vidit, inlacrimasse⁷ dicitur partim gaudio tantae perpetratae rei, partim vetusta gloria urbis. [12] atheniensium classes demersae et duo ingentes exercitus cum duobus clarissimis ducibus deleti occurrebant et tot bella cum Carthaginiensibus tanto cum discrimine gesta, [13?] tot tam opulenti tyranni regesque, praeter ceteros Hiero cum recentissimae memoriae rex, tum ante omnia quae virtus ei fortunaque sua dederat beneficiis in populum Romanum insignis. [14] ea cum universa occurrerent animo subiretque cogitatio, iam illa momento horae arsura omnia et ad cineres reditura, priusquam signa Achradinam admoveret, [15?] praemittit Syracusanos qui intra praesidia Romana, ut ante dictum est, fuerant, ut adloquio leni pellicerent⁸ hostis ad dedendam urbem.