[263α]
Θεαίτητος
ταῦτ᾽ ἔσται κατὰ δύναμιν.Ξένος
‘Θεαίτητος κάθηται.’ μῶν μὴ μακρὸς ὁ λόγος;Θεαίτητος
οὔκ, ἀλλὰ μέτριος.Ξένος
σὸν ἔργον δὴ φράζειν περὶ οὗ τ᾽ ἐστὶ καὶ ὅτου.Θεαίτητος
δῆλον ὅτι περὶ ἐμοῦ τε καὶ ἐμός.Ξένος
τί δὲ ὅδ᾽ αὖ;Θεαίτητος
ποῖος;Ξένος
‘Θεαίτητος, ᾧ νῦν ἐγὼ διαλέγομαι, πέτεται.’Θεαίτητος
καὶ τοῦτον οὐδ᾽ ἂν εἷς ἄλλως εἴποι πλὴν ἐμόν τε καὶ περὶ ἐμοῦ.Ξένος
ποιὸν δέ γέ τινά φαμεν ἀναγκαῖον ἕκαστον εἶναι τῶν λόγων. [263β] Θεαίτητος
ναί.Ξένος
τούτων δὴ ποῖόν τινα ἑκάτερον φατέον εἶναι;Θεαίτητος
τὸν μὲν ψευδῆ που, τὸν δὲ ἀληθῆ.Ξένος
λέγει δὲ αὐτῶν ὁ μὲν ἀληθὴς τὰ ὄντα ὡς ἔστιν περὶ σοῦ.Θεαίτητος
τί μήν;Ξένος
ὁ δὲ δὴ ψευδὴς ἕτερα τῶν ὄντων.Θεαίτητος
ναί.Ξένος
τὰ μὴ ὄντ᾽ ἄρα ὡς ὄντα λέγει.Θεαίτητος
σχεδόν.Ξένος
ὄντων δέ γε ὄντα ἕτερα περὶ σοῦ. πολλὰ μὲν γὰρ ἔφαμεν ὄντα περὶ ἕκαστον εἶναί που, πολλὰ δὲ οὐκ ὄντα.Θεαίτητος
κομιδῇ μὲν οὖν. [263ξ] Ξένος
ὃν ὕστερον δὴ λόγον εἴρηκα περὶ σοῦ, πρῶτον μέν, ἐξ ὧν ὡρισάμεθα τί ποτ᾽ ἔστι λόγος, ἀναγκαιότατον αὐτὸν ἕνα τῶν βραχυτάτων εἶναι.Θεαίτητος
νυνδὴ γοῦν ταύτῃ συνωμολογήσαμεν.Ξένος
ἔπειτα δέ γε τινός.Θεαίτητος
οὕτως.Ξένος
εἰ δὲ μὴ ἔστιν σός, οὐκ ἄλλου γε οὐδενός.Θεαίτητος
πῶς γάρ;Ξένος
μηδενὸς δέ γε ὢν οὐδ᾽ ἂν λόγος εἴη τὸ παράπαν: ἀπεφήναμεν γὰρ ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἦν λόγον ὄντα μηδενὸς εἶναι λόγον.Θεαίτητος
ὀρθότατα. [263δ] Ξένος
περὶ δὴ σοῦ λεγόμενα, λεγόμενα μέντοι θάτερα ὡς τὰ αὐτὰ καὶ μὴ ὄντα ὡς ὄντα, παντάπασιν ὡς ἔοικεν ἡ τοιαύτη σύνθεσις ἔκ τε ῥημάτων γιγνομένη καὶ ὀνομάτων ὄντως τε καὶ ἀληθῶς γίγνεσθαι λόγος ψευδής.Θεαίτητος
ἀληθέστατα μὲν οὖν.Ξένος
τί δὲ δή; διάνοιά τε καὶ δόξα καὶ φαντασία, μῶν οὐκ ἤδη δῆλον ὅτι ταῦτά γε ψευδῆ τε καὶ ἀληθῆ πάνθ᾽ ἡμῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐγγίγνεται;Θεαίτητος
πῶς;Ξένος
ὧδ᾽ εἴσῃ ῥᾷον, ἂν πρῶτον λάβῃς αὐτὰ τί ποτ᾽ ἔστιν [263ε] καὶ τί διαφέρουσιν ἕκαστα ἀλλήλων.Θεαίτητος
δίδου μόνον.Ξένος
οὐκοῦν διάνοια μὲν καὶ λόγος ταὐτόν: πλὴν ὁ μὲν ἐντὸς τῆς ψυχῆς πρὸς αὑτὴν διάλογος ἄνευ φωνῆς γιγνόμενος τοῦτ᾽ αὐτὸ ἡμῖν ἐπωνομάσθη, διάνοια;Θεαίτητος
πάνυ μὲν οὖν.Ξένος
τὸ δέ γ᾽ ἀπ᾽ ἐκείνης ῥεῦμα διὰ τοῦ στόματος ἰὸν μετὰ φθόγγου κέκληται λόγος;Θεαίτητος
ἀληθῆ.Ξένος
καὶ μὴν ἐν λόγοις γε αὖ ἴσμεν ἐνὸν—Θεαίτητος
τὸ ποῖον;Ξένος
φάσιν τε καὶ ἀπόφασιν.Θεαίτητος
ἴσμεν.
ταῦτ᾽ ἔσται κατὰ δύναμιν.Ξένος
‘Θεαίτητος κάθηται.’ μῶν μὴ μακρὸς ὁ λόγος;Θεαίτητος
οὔκ, ἀλλὰ μέτριος.Ξένος
σὸν ἔργον δὴ φράζειν περὶ οὗ τ᾽ ἐστὶ καὶ ὅτου.Θεαίτητος
δῆλον ὅτι περὶ ἐμοῦ τε καὶ ἐμός.Ξένος
τί δὲ ὅδ᾽ αὖ;Θεαίτητος
ποῖος;Ξένος
‘Θεαίτητος, ᾧ νῦν ἐγὼ διαλέγομαι, πέτεται.’Θεαίτητος
καὶ τοῦτον οὐδ᾽ ἂν εἷς ἄλλως εἴποι πλὴν ἐμόν τε καὶ περὶ ἐμοῦ.Ξένος
ποιὸν δέ γέ τινά φαμεν ἀναγκαῖον ἕκαστον εἶναι τῶν λόγων. [263β] Θεαίτητος
ναί.Ξένος
τούτων δὴ ποῖόν τινα ἑκάτερον φατέον εἶναι;Θεαίτητος
τὸν μὲν ψευδῆ που, τὸν δὲ ἀληθῆ.Ξένος
λέγει δὲ αὐτῶν ὁ μὲν ἀληθὴς τὰ ὄντα ὡς ἔστιν περὶ σοῦ.Θεαίτητος
τί μήν;Ξένος
ὁ δὲ δὴ ψευδὴς ἕτερα τῶν ὄντων.Θεαίτητος
ναί.Ξένος
τὰ μὴ ὄντ᾽ ἄρα ὡς ὄντα λέγει.Θεαίτητος
σχεδόν.Ξένος
ὄντων δέ γε ὄντα ἕτερα περὶ σοῦ. πολλὰ μὲν γὰρ ἔφαμεν ὄντα περὶ ἕκαστον εἶναί που, πολλὰ δὲ οὐκ ὄντα.Θεαίτητος
κομιδῇ μὲν οὖν. [263ξ] Ξένος
ὃν ὕστερον δὴ λόγον εἴρηκα περὶ σοῦ, πρῶτον μέν, ἐξ ὧν ὡρισάμεθα τί ποτ᾽ ἔστι λόγος, ἀναγκαιότατον αὐτὸν ἕνα τῶν βραχυτάτων εἶναι.Θεαίτητος
νυνδὴ γοῦν ταύτῃ συνωμολογήσαμεν.Ξένος
ἔπειτα δέ γε τινός.Θεαίτητος
οὕτως.Ξένος
εἰ δὲ μὴ ἔστιν σός, οὐκ ἄλλου γε οὐδενός.Θεαίτητος
πῶς γάρ;Ξένος
μηδενὸς δέ γε ὢν οὐδ᾽ ἂν λόγος εἴη τὸ παράπαν: ἀπεφήναμεν γὰρ ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἦν λόγον ὄντα μηδενὸς εἶναι λόγον.Θεαίτητος
ὀρθότατα. [263δ] Ξένος
περὶ δὴ σοῦ λεγόμενα, λεγόμενα μέντοι θάτερα ὡς τὰ αὐτὰ καὶ μὴ ὄντα ὡς ὄντα, παντάπασιν ὡς ἔοικεν ἡ τοιαύτη σύνθεσις ἔκ τε ῥημάτων γιγνομένη καὶ ὀνομάτων ὄντως τε καὶ ἀληθῶς γίγνεσθαι λόγος ψευδής.Θεαίτητος
ἀληθέστατα μὲν οὖν.Ξένος
τί δὲ δή; διάνοιά τε καὶ δόξα καὶ φαντασία, μῶν οὐκ ἤδη δῆλον ὅτι ταῦτά γε ψευδῆ τε καὶ ἀληθῆ πάνθ᾽ ἡμῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐγγίγνεται;Θεαίτητος
πῶς;Ξένος
ὧδ᾽ εἴσῃ ῥᾷον, ἂν πρῶτον λάβῃς αὐτὰ τί ποτ᾽ ἔστιν [263ε] καὶ τί διαφέρουσιν ἕκαστα ἀλλήλων.Θεαίτητος
δίδου μόνον.Ξένος
οὐκοῦν διάνοια μὲν καὶ λόγος ταὐτόν: πλὴν ὁ μὲν ἐντὸς τῆς ψυχῆς πρὸς αὑτὴν διάλογος ἄνευ φωνῆς γιγνόμενος τοῦτ᾽ αὐτὸ ἡμῖν ἐπωνομάσθη, διάνοια;Θεαίτητος
πάνυ μὲν οὖν.Ξένος
τὸ δέ γ᾽ ἀπ᾽ ἐκείνης ῥεῦμα διὰ τοῦ στόματος ἰὸν μετὰ φθόγγου κέκληται λόγος;Θεαίτητος
ἀληθῆ.Ξένος
καὶ μὴν ἐν λόγοις γε αὖ ἴσμεν ἐνὸν—Θεαίτητος
τὸ ποῖον;Ξένος
φάσιν τε καὶ ἀπόφασιν.Θεαίτητος
ἴσμεν.
