[345δ]
φησίν—οὕτω σφόδρα καὶ δι᾽ ὅλου τοῦ ᾁσματος ἐπεξέρχεται τῷ τοῦ Πιττακοῦ ῥήματι—
καὶ τοῦτ᾽ ἐστὶ πρὸς τὸ αὐτὸ τοῦτο εἰρημένον. οὐ γὰρ οὕτως ἀπαίδευτος ἦν Σιμωνίδης, ὥστε τούτους φάναι ἐπαινεῖν, ὃς ἂν ἑκὼν μηδὲν κακὸν ποιῇ, ὡς ὄντων τινῶν οἳ ἑκόντες κακὰ ποιοῦσιν. ἐγὼ γὰρ σχεδόν τι οἶμαι τοῦτο, ὅτι οὐδεὶς τῶν“πάντας δ᾽ ἐπαίνημι καὶ φιλέω
ἑκὼν ὅστις ἕρδῃ
μηδὲν αἰσχρόν: ἀνάγκῃ δ᾽ οὐδὲ θεοὶ μάχονται:
”Simonides Fr. 37.1.27ff.