[297α]
αἴτιόν ἐστιν τὸ καλόν.Ἱππίας
ἔστι γάρ.Σωκράτης
ἀλλὰ μὴν τό γε αἴτιον, ὦ Ἱππία, καὶ οὗ ἂν αἴτιον ᾖ τὸ αἴτιον, ἄλλο ἐστίν: οὐ γάρ που τό γε αἴτιον αἰτίου αἴτιον ἂν εἴη. ὧδε δὲ σκόπει: οὐ τὸ αἴτιον ποιοῦν ἐφάνη;Ἱππίας
πάνυ γε.Σωκράτης
οὐκοῦν ὑπὸ τοῦ ποιοῦντος ποιεῖται οὐκ ἄλλο τι ἢ τὸ γιγνόμενον, ἀλλ᾽ οὐ τὸ ποιοῦν;Ἱππίας
ἔστι ταῦτα.Σωκράτης
οὐκοῦν ἄλλο τι τὸ γιγνόμενον, ἄλλο δὲ τὸ ποιοῦν;Ἱππίας
ναί.Σωκράτης
οὐκ ἄρα τό γ᾽ αἴτιον αἴτιον
ἔστι γάρ.Σωκράτης
ἀλλὰ μὴν τό γε αἴτιον, ὦ Ἱππία, καὶ οὗ ἂν αἴτιον ᾖ τὸ αἴτιον, ἄλλο ἐστίν: οὐ γάρ που τό γε αἴτιον αἰτίου αἴτιον ἂν εἴη. ὧδε δὲ σκόπει: οὐ τὸ αἴτιον ποιοῦν ἐφάνη;Ἱππίας
πάνυ γε.Σωκράτης
οὐκοῦν ὑπὸ τοῦ ποιοῦντος ποιεῖται οὐκ ἄλλο τι ἢ τὸ γιγνόμενον, ἀλλ᾽ οὐ τὸ ποιοῦν;Ἱππίας
ἔστι ταῦτα.Σωκράτης
οὐκοῦν ἄλλο τι τὸ γιγνόμενον, ἄλλο δὲ τὸ ποιοῦν;Ἱππίας
ναί.Σωκράτης
οὐκ ἄρα τό γ᾽ αἴτιον αἴτιον