[369α]
ἢ ὁτιοῦν χαίρεις ὀνομάζων: ἀλλ᾽ οὐχ εὑρήσεις, ὦ ἑταῖρε— οὐ γὰρ ἔστιν—ἐπεὶ σὺ εἰπέ.
Ἱππίας
ἀλλ᾽ οὐκ ἔχω, ὦ Σώκρατες, νῦν γε οὕτως.
Σωκράτης
οὐδέ γε ἕξεις, ὡς ἐγὼ οἶμαι: εἰ δ᾽ ἐγὼ ἀληθῆ λέγω, μέμνησαι ὃ ἡμῖν συμβαίνει ἐκ τοῦ λόγου, ὦ Ἱππία.
Ἱππίας
οὐ πάνυ τι ἐννοῶ, ὦ Σώκρατες, ὃ λέγεις.
Σωκράτης
νυνὶ γὰρ ἴσως οὐ χρῇ τῷ μνημονικῷ τεχνήματι— δῆλον γὰρ ὅτι οὐκ οἴει δεῖν—ἀλλὰ ἐγώ σε ὑπομνήσω. οἶσθα ὅτι τὸν μὲν Ἀχιλλέα ἔφησθα ἀληθῆ εἶναι, τὸν δὲ Ὀδυσσέα