Sophocles, Philoctetes
Francis Storr, Ed.

Νεοπτόλεμος

ἐγὼ μὲν οὓς ἂν τῶν λόγων ἀλγῶ κλύων,
Λαερτίου παῖ, τούσδε καὶ πράσσειν στυγῶ:
ἔφυν γὰρ οὐδὲν ἐκ τέχνης πράσσειν κακῆς,
οὔτ᾽ αὐτὸς οὔθ᾽, ὥς φασιν, οὑκφύσας ἐμέ.
90ἀλλ᾽ εἴμ᾽ ἑτοῖμος πρὸς βίαν τὸν ἄνδρ᾽ ἄγειν
καὶ μὴ δόλοισιν: οὐ γὰρ ἐξ ἑνὸς ποδὸς
ἡμᾶς τοσούσδε πρὸς βίαν χειρώσεται.
πεμφθείς γε μέντοι σοὶ ξυνεργάτης ὀκνῶ
προδότης καλεῖσθαι: βούλομαι δ᾽, ἄναξ, καλῶς
95δρῶν ἐξαμαρτεῖν μᾶλλον ἢ νικᾶν κακῶς.

Ὀδυσσεύς

ἐσθλοῦ πατρὸς παῖ, καὐτὸς ὢν νέος ποτὲ
γλῶσσαν μὲν ἀργόν, χεῖρα δ᾽ εἶχον ἐργάτιν:
νῦν δ᾽ εἰς ἔλεγχον ἐξιὼν ὁρῶ βροτοῖς
τὴν γλῶσσαν, οὐχὶ τἄργα, πάνθ᾽ ἡγουμένην.

Νεοπτόλεμος

100τί μ᾽ οὖν ἄνωγας ἄλλο πλὴν ψευδῆ λέγειν;

Ὀδυσσεύς

λέγω σ᾽ ἐγὼ δόλῳ Φιλοκτήτην λαβεῖν.

Νεοπτόλεμος

τί δ᾽ ἐν δόλῳ δεῖ μᾶλλον ἢ πείσαντ᾽ ἄγειν;

Ὀδυσσεύς

οὐ μὴ πίθηται: πρὸς βίαν δ᾽ οὐκ ἂν λάβοις.

Νεοπτόλεμος

οὕτως ἔχει τι δεινὸν ἰσχύος θράσος;

Ὀδυσσεύς

105ἰούς γ᾽ ἀφύκτους καὶ προπέμποντας φόνον.

Νεοπτόλεμος

οὐκ ἆρ᾽ ἐκείνῳ γ᾽ οὐδὲ προσμῖξαι θρασύ;

Ὀδυσσεύς

οὔ, μὴ δόλῳ λαβόντα γ᾽, ὡς ἐγὼ λέγω.

Νεοπτόλεμος

οὐκ αἰσχρὸν ἡγεῖ δῆτα τὸ ψευδῆ λέγειν;

Ὀδυσσεύς

οὔκ, εἰ τὸ σωθῆναί γε τὸ ψεῦδος φέρει.

Νεοπτόλεμος

110πῶς οὖν βλέπων τις ταῦτα τολμήσει λακεῖν;

Ὀδυσσεύς

ὅταν τι δρᾷς εἰς κέρδος, οὐκ ὀκνεῖν πρέπει.

Νεοπτόλεμος

κέρδος δ᾽ ἐμοὶ τί τοῦτον ἐς Τροίαν μολεῖν;

Ὀδυσσεύς

αἱρεῖ τὰ τόξα ταῦτα τὴν Τροίαν μόνα.

Νεοπτόλεμος

οὐκ ἆρ᾽ ὁ πέρσων, ὡς ἐφάσκετ᾽, εἴμ᾽ ἐγώ;

Ὀδυσσεύς

115οὔτ᾽ ἂν σὺ κείνων χωρὶς οὔτ᾽ ἐκεῖνα σοῦ.

Νεοπτόλεμος

θηρατέ᾽ οὖν γίγνοιτ᾽ ἄν, εἴπερ ὧδ᾽ ἔχει.

Ὀδυσσεύς

ὡς τοῦτό γ᾽ ἔρξας δύο φέρει δωρήματα.

Νεοπτόλεμος

ποίω; μαθὼν γὰρ οὐκ ἂν ἀρνοίμην τὸ δρᾶν.

Ὀδυσσεύς

σοφός τ᾽ ἂν αὑτὸς κἀγαθὸς κεκλῇ᾽ ἅμα.

Νεοπτόλεμος

120ἴτω: ποήσω, πᾶσαν αἰσχύνην ἀφείς.

Ὀδυσσεύς

ἦ μνημονεύεις οὖν ἅ σοι παρῄνεσα;

Νεοπτόλεμος

σάφ᾽ ἴσθ᾽, ἐπείπερ εἰσάπαξ συνῄνεσα.