[53]
quam ob rem in
dissentiente populo noli putare nullos fuisse quorum animos
tuus ille fortis animus offenderet; qui te incautum fortasse
nunc tuo loco demovere potuerunt, providentem autem1 et
praecaventem numquam certe movebunt2.
an te illa argumenta duxerunt? 'dubitatis3,' inquit4, 'quin coitio facta sit, cum tribus plerasque cum Plotio tulerit Plancius?' an una fieri potuerunt, si una tribus non tulissent? 'at5 non nullas punctis paene totidem.' quippe, cum iam facti6 prope superioribus comitiis declaratique venissent. quamquam ne id quidem suspicionem coitionis7 habuerit. neque enim umquam maiores nostri sortitionem constituissent aediliciam, nisi viderent accidere posse ut competitores pares suffragiis essent.