41.
[97]
Cum
omnia illa municipia quae sunt a Vibone ad1 Brundisium in
fide mea, iudices, essent, iter mihi tutum multis minitantibus
magno cum suo metu praestiterunt. Brundisium veni vel
potius ad moenia accessi2; urbem unam mihi amicissimam
declinavi, quae se potius3 exscindi quam e suo complexu ut
eriperer facile pateretur. in hortos me M. Laeni Flacci contuli.
cui cum omnis metus, publicatio bonorum, exsilium,
mors proponeretur, haec perpeti, si acciderent, maluit quam
custodiam mei capitis dimittere. cuius4 ego et parentis eius,
prudentissimi atque optimi senis, et fratris5 et utriusque filiorum
manibus in navi6 tuta ac fideli conlocatus, eorumque
preces et vota de meo reditu exaudiens Dyrrachium, quod
erat in fide mea, petere contendi.
[98]
quo cum venissem, cognovi,
id quod audieram, refertam esse Graeciam sceleratissimorum
hominum ac nefariorum, quorum impium ferrum
ignisque pestiferos meus ille consulatus e manibus extorserat;
qui ante quam de meo adventu audire potuissent, cum a me7
abessent aliquot8 dierum viam, in Macedoniam ad Planciumque
perrexi. hic vero simul atque mare me9 transisse cognovit—audi,
audi atque attende, Laterensis, ut scias quid
ego Plancio debeam, confiteareque aliquando me quod faciam
et grate et pie facere; huic autem10, quae pro salute mea fecerit,
si minus profutura sint11, obesse certe non oportere! nam
simul ac me Dyrrachium attigisse audivit, statim ad me
lictoribus dimissis, insignibus abiectis, veste mutata profectus
est.
[99]
O acerbam mihi, iudices, memoriam temporis
illius et loci, cum hic in12 me incidit, cum13 complexus est conspersitque
lacrimis nec loqui prae maerore potuit! O rem
cum auditu crudelem tum visu nefariam! o reliquos omnis
dies noctesque eas quibus iste a me non recedens Thessalonicam
me in quaestoriumque perduxit! hic ego nunc de
praetore Macedoniae nihil dicam amplius nisi eum et civem
optimum semper et mihi amicum fuisse, sed eadem timuisse
quae14 ceteros; Cn. Plancium fuisse unum, non qui minus
timeret15 sed, si16 acciderent ea quae timerentur, mecum ea
subire et perpeti vellet17.
[100]
qui, cum ad me L. Tubero, meus
necessarius, qui fratri meo legatus fuisset, decedens ex Asia
venisset easque insidias quas mihi paratas ab exsulibus coniuratis
audierat ad me18 animo amicissimo detulisset, in Asiam
me ire propter eius provinciae mecum19 et cum meo fratre
necessitudinem comparantem non est passus; vi me, vi, inquam20,
Plancius et complexu suo retinuit multosque mensis
a capite meo non discessit21, abiecta quaestoria persona comitisque
sumpta.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 ad supplevi
2 accessi om. T
3 potius Halm: vel potius codd. (cf. v. 18): potius vel Weiske
4 cuius T: huius cett.
5 et fratris TE: om. cett.
6 navi ψ2ς, Priscian. vii. 68: nave cett.
7 a me scripsi: tamen TE: tum (tunc cψ) cett.
8 aliquot TEa: aliquorum cett.
9 mare me Ec: mare Ta: me mare cett.
10 autem E: om cett.
11 sunt E
12 in om. Ta
13 cum om. T
14 quae om. Ta
15 timere T
16 sed qui si Vrsinus
17 velle TEa
18 ad me TE: om. cett.
19 mecum ed. V: metum codd.
20 vi me, vi, inquam (vinquam p) p, Orelli: vi inquam T: vi me, vi me inquam b2ψς: vi me cett.
21 discessisset T
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.