Pliny the Elder, Naturalis Historia
Karl Friedrich Theodor Mayhoff, Ed.

haec est luminum occultationumque ratio, perplexior motu multisque involuta miraculis, siquidem magnitudines suas et colores mutant, et eaedem ad septentrionem accedunt abeuntque ad austrum terrisque propiores aut caelo repente cernuntur. in quibus aliter multa quam priores tradituri fatemur ea quoque illorum esse muneris qui primi vias quaerendi demonstraverint, modo ne quis desperet saecula proficere semper. pluribus de causis haec omnia accidunt: prima circulorum, quos graeci ἀψῖδας in stellis vocant; etenim graecis utendum erit vocabulis. sunt autem hi sui cuique earum aliique quam mundo, quoniam terra a verticibus duobus, quos appellaverunt polos, centrum caeli nec non et signiferi est oblique inter eos siti. omnia autem haec constant ratione circini semper indubitata. ergo ab alio cuique centro apsides suae exsurgunt ideoque diversos habent orbes motusque dissimiles, quoniam interiores apsidas necesse est breviores esse. igitur a terrae centro apsides altissimae sunt saturno in scorpione, iovi in virgine, marti in leone, soli in geminis, veneri in sagittario, mercurio in capricorno, lunae in tauro, mediis omnium partibus, et e contrario ad terrae centrum humillimae atque proximae. sic fit ut tardius moveri videantur, cum altissimo ambitu feruntur, non quia adcelerent tardentve naturales motus, qui certi ac singuli sunt illis, sed quia deductas ab summa apside lineas coartari ad centrum necesse est, sicut in rotis radios, idemque motus alias maior, alias minor centri propinquitate sentitur. altera sublimitatium causa, quoniam a suo centro apsidas altissimas habent in aliis signis, saturnus in librae parte vicesima, iuppiter cancri quinta decima, mars capricorni xxviii, sol arietis xviiii, venus piscium xxvii, mercurius virginis xv, luna tauri iii. tertia altitudinum ratio caeli mensura, non circuli, intellegitur, subire eas aut descendere per profundum ae+ris oculis aestimantibus.