Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 2
Robert Seymour Conway, Charles Flamstead Walters, Ed.

53. certamina domi finita: Ueiens bellum exortum, quibus Sabini arma coniunxerant. P. Ualerius consul accitis Latinorum Hernicorumque auxiliis cum exercitu Ueios missus castra Sabina, quae pro moenibus sociorum locata erant, confestim adgreditur; tantamque trepidationem iniecit ut dum dispersi alii alia manipulatim excurrunt ad arcendam hostium uim, ea porta cui signa primum intulerat caperetur. [2] intra uallum deinde caedes magis quam proelium esse. tumultus e castris et in urbem penetrat; tamquam Ueiis captis, ita pauidi Ueientes ad arma currunt. pars Sabinis eunt subsidio, pars Romanos toto impetu intentos in castra adoriuntur. [3] [p. 2077]paulisper auersi turbatique sunt; deinde et ipsi utroque uersis signis resistunt, et eques ab consule immissus Tuscos fundit fugatque, eademque hora duo exercitus, duae potentissimae et maxime finitimae gentes superatae sunt. [4] dum haec ad Ueios geruntur, Uolsci Aequique in Latino agro posuerant castra populatique fines erant. eos per se ipsi Latini adsumptis Hernicis, sine Romano aut duce aut auxilio castris exuerunt; [5] ingenti praeda praeter suas reciperatas res potiti sunt. missus tamen ab Roma consul in Uolscos C. Nautius; mos, credo, non placebat, sine Romano duce exercituque socios propriis uiribus consiliisque bella gerere. [6] nullum genus calamitatis contumeliaeque non editum in Uolscos est, nec tamen perpelli potuere ut acie dimicarent.