Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 4
Benjamin Oliver Foster, Ph.D., Ed.

16. domum deinde, ut monumento area esset oppressae nefariae spei, dirui extemplo iussit. id [p. 310] Aequimaelium appellatum est. [2] L. Minucius bove et¹ statua aurata² extra portam Trigeminam est donatus ne plebe quidem invita quia frumentum Maelianum assibus in modios aestimatum plebi divisit. [3] hunc Minucium apud quosdam auctores transisse a patribus ad plebem undecimumque tribunum plebis cooptatum seditionem motam ex Maeliana caede sedasse invenio; [4] ceterum vix credibile est numerum tribunorum patres augeri passos, idque potissimum exemplum a patricio homine introductum, nec deinde id plebem³ concessum semel obtinuisse aut certe temptasse. sed ante omnia refellit falsum imaginis titulum paucis ante annis lege cautum ne tribunis collegam cooptare liceret. [5] Q. Caecilius, Q. Iunius, Sex. Titinius soli ex collegio tribunorum neque tulerant de honoribus Minuci legem et criminari nunc Minucium nunc Servilium apud plebem querique indignam necem Maeli non destiterant. [6] pervicerunt igitur ut tribunorum militum potius quam consulum comitia haberentur, haud dubii quin sex locis—tot enim iam creari licebat—et plebeii aliqui profitendo se ultores fore Maelianae caedis, crearentur. [7] Plebs, quamquam agitata multis eo anno et variis motibus erat, nec pluris quam tres tribunos [p. 312] consulari potestate creavit et in his L. Quinctium,⁴ Cincinnati filium, ex cuius dictaturae invidia tumultus quaerebatur. [8] praelatus suffragiis Quinctio Mamercus Aemilius, vir summae dignitatis; L. Iulium tertium creant.