Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 23
Frank Gardener Moore, Professor Emeritus in Columbia University, Ed.

1. HANNIBAL¹ post Cannensem pugnam castraque^{2 3} capta ac direpta confestim ex Apulia in Samnium moverat, accitus in Hirpinos a Statio Trebio⁴ pollicente se Compsam traditurum. [2] compsanus erat Trebius nobilis inter suos; sed premebat eum Mopsiorum factio, familiae per gratiam Romanorum potentis. [3] post famam Cannensis pugnae volgatumque Trebi sermonibus adventum Hannibalis cum Mopsiani⁵ urbe excessissent, sine certamine tradita urbs Poeno praesidiumque acceptum est. [4] ibi praeda omni atque impedimentis relictis, exercitu partito Magonem regionis eius urbes aut deficientis ab Romanis accipere aut detractantis cogere ad defectionem iubet, [5?] ipse per agrum Campanum mare inferum petit, oppugnaturus Neapolim, ut urbem maritimam haberet. [6] ubi fines Neapolitanorum [p. 4] intravit, Numidas partim in insidiis—et pleraeque⁶ cavae sunt viae sinusque occulti—quacumque apte poterat disposuit, alios prae se actam praedam ex agris ostentantis obequitare portis iussit. [7] in quos, quia nec multi et incompositi videbantur, cum turma equitum erupisset, ab cedentibus consulto tracta in insidias circumventa est; [8] nec evasisset quisquam, ni mare propinquum et haud procul litore naves, piscatoriae pleraeque, conspectae peritis nandi dedissent effugium. [9] aliquot tamen eo proelio nobiles iuvenes capti caesique, inter quos et Hegeas, praefectus equitum, intemperantius cedentes secutus cecidit. [10] ab urbe oppugnanda Poenum absterruere conspecta moenia haudquaquam prompta oppugnanti.