Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 31
Evan T. Sage, Ph.D. Professor of Latin and Head of the Department of Classics in the University of Pittsburgh, Ed.

24. Demetriade tum Philippus erat. quo cum esset nuntiata clades sociae urbis, quamquam serum auxilium perditis rebus¹ erat, tamen, quae proxima auxilio est, [2?] ultionem petens, cum expeditis quinque milibus et trecentis equitibus extemplo profectus cursu prope Chalcidem contendit, haudquaquam dubius opprimi Romanos posse. [3] a qua destitutus spe nec quicquam aliud quam ad deforme spectaculum semirutae ac fumantis sociae urbis cum venisset, paucis vix qui sepelirent bello absumptos relictis, aeque raptim ac venerat transgressus ponte Euripum per Boeotiam Athenas ducit, pari incepto haud disparem eventum ratus responsurum. [4] et respondisset, ni speculator—hemerodromos vocant Graeci, ingens die uno cursu emetientes spatium— contemplatus regium agmen ex specula quadam, praegressus nocte media Athenas pervenisset. [5] idem ibi somnus eademque neglegentia erat, quae Chalcidem dies ante paucos prodiderat. [6] excitati nuntio trepido et praetor Atheniensium et Dioxippus, praefectus cohortis mercede militantium auxiliorum, convocatis in forum militibus tuba signum ex arce dari iubent, ut hostes adesse omnes scirent. [7] ita undique ad portas, ad muros discurrunt. paucas post horas Philippus, aliquanto tamen ante lucem, [p. 70] appropinquans urbi, conspectis luminibus crebris et² fremitu hominum trepidantium, ut in tali tumultu, exaudito, [8?] sustinuit signa et considere ac conquiescere agmen iussit, vi aperta propalam usurus, quando parum dolus profuerat. [9] ab Dipylo accessit. Porta ea, velut in ore urbis posita, maior aliquanto patentiorque quam ceterae est, et intra eam extraque latae viae sunt, ut et oppidani derigere aciem a foro ad portam possent, et extra limes mille ferme passus longus, in Academiae gymnasium ferens, pediti equitique hostium liberum spatium praeberet. [10] eo limite Athenienses cum Attali praesidio et cohorte Dioxippi acie intra portam instructa signa extulerunt. [11] quod ubi Philippus vidit, habere se hostes in potestate ratus et diu optata caede—neque enim ulli Graecarum civitatium infestior erat—iram expleturum,³ cohortatus milites ut se intuentes pugnarent scirentque ibi signa, [12?] ibi aciem esse debere, ubi rex esset, concitat equum non ira tantum, sed etiam gloria elatus, [13?] quod ingenti turba completis etiam ad spectaculum muris conspici se pugnantem egregium ducebat. [14] aliquantum ante aciem cum equitibus paucis evectus in medios hostes ingentem cum suis ardorem tum pavorem hostibus iniecit. [15] plurimos [p. 72] manu sua comminus eminusque vulneratos compulsosque⁴ in portam consecutus et ipse, cum maiorem in angustiis trepidantium edidisset caedem, in temerario incepto tutum tamen receptum habuit, quia qui in turribus portae erant sustinebant tela, [16?] ne in permixtos suos conicerent. [17] intra muros deinde tenentibus milites Atheniensibus Philippus signo receptui dato castra ad Cynosarges—templum Herculis gymnasiumque et lucus erat circumiectus— posuit. [18] sed et Cynosarges et Lycium et quidquid sancti amoenive circa urbem erat incensum est, dirutaque non tecta solum sed etiam sepulcra, nec divini humanive⁵ iuris quicquam prae impotenti ira est servatum.