Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 33
Evan T. Sage, Ph.D. Professor of Latin and Head of the Department of Classics in the University of Pittsburgh, Ed.

1. haec per hiemem gesta; initio autem veris¹ Quinctius Attalo Elatiam excito Boeotorum gentem incertis ad eam diem animis fluctuantem dicionis suae facere cupiens,² profectus per Phocidem quinque milia ab Thebis, quod caput est Boeotiae, posuit castra. [2] inde postero die cum³ unius signi militibus et Attalo legationibusque quae frequentes undique convenerant pergit ire ad urbem, iussis legionis hastatis—ea duo milia militum erant—sequi se mille passuum intervallo distanti. [3] ad medium⁴ ferme viae Boeotorum praetor Antiphilus obvius fuit; cetera multitudo e muris adventum imperatoris Romani regisque prospeculabatur. [4] rara arma paucique milites circa eos apparebant; hastatos sequentes procul anfractus viarum vallesque interiectae occulebant. [5] cum iam adpropinquaret urbi⁵ velut obviam egredientem turbam salutaret, tardius incedebat; causa erat morae ut hastati consequerentur. [6] oppidani, ante lictorem turba acta, insecutum confestim agmen armatorum non [p. 280] ante quam ad hospitium imperatoris ventum est⁶ conspexere. [7] tum velut prodita dolo Antiphili praetoris urbe captaque obstipuerunt omnes; et apparebat nihil liberae consultationis concilio quod in diem posterum indictum erat Boeotis relictum esse. [8] texerunt dolorem quem et nequiquam et non sine periculo ostendissent.