A.NT, ἀρρ- is more common in Pap. (exc. Pap. Mag.): nom. ἄρσης IG5(1).364.10(Lacon.), POxy.465.147 (ii A. D.):—male, “μήτε τις οὖν θήλεια θεὸς . . μήτε τις ἄρσην” Il.8.7; “βοῦν . . ἄρσενα” 7.315; “ἄρσενες ἵπποι” 23.377, etc.; “ἄρσην σπορά” E.Tr.503; “νηδύς” Id.Ba.527 (lyr.) (of the birth of Bacchus); “γονή” Hp.Genit.7: ἄρσην, ὁ, or ἄρσεν, τό, the male, A.Ag.861, Supp. 393 (lyr.), Pl.Lg.665c, Smp.191c, etc.; “Ἀπόλλωνι . . θῆλυ καὶ ἄρσεν . . προσέρδειν” IG12(8).358 (Thasos, v B. C.); “οἱ ἄρσενες” the male sex, Th.2.45; “τὸ ἄρσεν” A.Eu.737.
2. masculine, Id.Supp.951; “φρένες” E.Or.1204: metaph., mighty, “κτύπος ἄρσην πόντου” S.Ph. 1455 (lyr.); “Ἀχέροντος ἄρσενας χοάς” Id.Fr.480.3; “ἄρσην βοή” Ar.Th. 125 (lyr.); “ἄ. φθόγγοι” Aristid.Quint.2.12; of plants, robust, coarse, opp. θῆλυς (tender, delicate), Thphr.HP3.9.3, cf. 2.2.6, Dsc.3.1, al., S.Tr.1196.
3. of gender of nouns, masculine, “ὀνόματα” Ar.Nu. 682.