Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

A.“κερῶ” Pl.R.471a, Ion. “κερέω” Il.23.146: aor. “ἔκειρα” Pi. P.9.37, E.Tr.1173, etc., Ep. “ἔκερσα” Il.13.546 (ἀπο-, in tmesi), A. Supp.666 (lyr.): pf. “κέκαρκα” Sammelb.6002 (ii B.C.), (περι-) Luc. Symp.32:—Med., fut. “κεροῦμαι” E. Tr.1183, (ἀπο-) Pl.Phd.89b: aor. “ἐκειράμἡν” Lys.2.60, etc., Ep. “ἐκερσάμην” Call.Fr.311, A.Pers.953 (lyr.): —Pass., aor. 1 part. κερθείς (v.l. καρθ-) Pi.P.4.82: aor. 2 ἐκάρην [α^] PSI4.368.45 (iii B.C.), subj. “κα^ρῇ” Hdt.4.127, inf. κα^ρῆναι, part. καρείς, Luc.Sol.6, Plu.Lys.1: pf. inf. “κεκάρθαι” Hdt.2.36: Att. plpf. “ἐκεκάρμην” Luc.Lex.5. (Cf. Skt. kṛṇā´ti 'wound', Lat. caro: prob. also OE. scieran, Eng. shear.):—cut short, shear, clip, esp. of hair, σοί τε κόμην κερέειν (sc. Σπερχειῷ) Il.23.146, cf. Paus.1.37.3; κ. ἐν χρο̈́ [τὰς τρίχας] crop it close, Hdt.4.175; “ἀλόχων κείραντες ἔθειραν” E.Hel.1124 (lyr.): —more freq. in Med., cut off one's hair or have it cut off, as a sign of mourning (cf. κουρά）“, τοῦτο . . γέρας οἶον ὀϊζυροῖσι βροτοῖσι, κείρασθαί τε κόμην βαλέειν τ᾽ ἀπὸ δάκρυ παρειῶν” Od.4.198, cf. 24.46, Il.23.46; “πολύν σοι βοστρύχων πλόκαμον κεροῦμαι” E.Tr.1183; “κείρομαι κόμαν” Id.Ph. 322 (lyr.): abs., cut off one's hair, “κείρασθε, συμπενθήσατ᾽” Id.HF1390; “ἐφ᾽ οἷς ἡ πόλις ἐπένθησε καὶ ἐκείρατο” Aeschin.3.211, etc.; “ἄξιον ἦν ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι” Lys. l.c.: Com., πρὸς φθεῖρα κείρασθαι to have oneself close shorn, Eub.32:—Pass., “κουρᾷ . . πενθίμῳ κεκαρμένος” E.Or.458; σύμβολον κ. half-cropped, Hermipp.14; “τὰ ῥόδα κ.” Pherecr.108.29; also, of the hair, to be cut off, “πλόκαμοι κερθέντες” Pi.P.4.82; “βοστρύχους κεκαρμένους” E.El.515.

2. crop a person, σφέας αὐτοὺς καὶ τοὺς ἵππους, in sign of mourning, Hdt.9.24; κεκάρθαι τὰς κεφαλάς to have their heads shorn, Id.2.36; “Θρᾳκιστὶ κέκαρμαι” Theoc.14.46; v. χρώς 1.2, ἐγκυτί; shear sheep, “μάχαιραι κουρίδες, αἷς κείρομεν τὰ πρόβατα καὶ τοὺς ποιμένας” Cratin.37; κείρεσθαί (tonderi) μου τὰ πρόβατα, ἀλλ᾽ οὐκ ἀποξύρεσθαι (deglubi) βούλομαι Tiber. ap. D.C. 57.10 (cf. infr. 3); τὸ μὲν [καρῆναι] ἐπὶ προβάτων τιθέασι καὶ ἐπὶ ἀτίμου κουρᾶς (cf. Luc.Sol.6), “κείρασθαι δὲ ἐπὶ ἀνθρώπων” Phryn.292; but τῶν Ἀργείων ἐπὶ πένθει καρέντων Plu.l.c.; “τῷ σε χρὴ δρεπάνοισι καὶ οὐ ψαλίδεσσι καρῆναι” AP11.368 (Jul. Antec.).

3. metaph., 'fleece', plunder, “τὴν μάμμην” Herod.3.39.

II. cut down, “δοῦρ᾽ ἐλάτης κέρσαντες” Il. 24.450; “ὕλην” S.Tr.1196; crop close, opp. ἐπιτέμνειν, Thphr.CP3.23.3; pluck, “ἄνθη” Philostr. VA1.5: metaph., “ἐκ λεχέων κ. μελιαδέα ποίαν” Pi.P.9.37; “Ἄρης κέρσειεν ἄωτον” A.Supp.666 (lyr.).

2. ravage a country, esp. by cutting down crops and fruit-trees, “τὸ πεδίον” Hdt.5.63; “τέμενος” Id.6.75, cf. OGI765.10 (Priene); “τὴν γῆν” Hdt.6.99, Th. 1.64; “χώραν” Aen.Tact.15.9; destroy, “πόλιν” Call.Fr.1.60 P.; also, clear, of pioneers, “ὄρος” Hdt.7.131:—Pass., of a country, to be ravaged, “καρῆναι” Id.4.127, cf. 8.65; “κεκαρμένα κτήματα” SIG364.67 (Ephesus, iii B.C.):—Med., χθὼν πεύκας κειραμένη having its pine-trees cut down, AP9.106 (Leon.); “ἄρουραι λήϊα κειράμεναι” Ps.-Phoc.166: metaph., Σπάρτη . . ἐκείρατο δόξαν had her glory shorn off, Epigr. ap. Paus. 9.15.6; Ἄρης νυχίαν πλάκα κερσάμενος having had the plain swept clean (by destroying the men), A.Pers.953 (lyr.).

3. ἔκειρε πολύκερων φόνον slaughtered many a horned beast by hewing, S.Aj.55.

4. hew, carve, “ἐπίβασιν” Inscr.Cypr.99 H.

5. cut through transversely, opp. σχίζειν (slit longitudinally), “φλέβα” Antyll. ap. Orib.7.11.3.

III. generally, destroy, consume:

1. tear, eat greedily, of beasts, κείρει τ᾽ εἰσελθὼν βαθὺ λήϊον [ὄνος] Il.11.560; of fish, “δημὸν . . ἐπινεφρίδιον κείροντες” 21.204; of vultures, “ἧπαρ ἔκειρον” Od.11.578, cf. Luc.DDeor. 1.1, DMort.30.1.

2. metaph., waste, devour, “ἐκείρετε πολλὰ καὶ ἐσθλὰ κτήματ᾽ ἐμά” Od.2.312; “ἔκειρον κτήματ᾽ ἐνὶ μεγάρῳ” 22.369, etc.: abs., κείρετε (sc. βίοτον) 1.378.