previous next
ăd-orno , āvi, ātum, 1, v. a.,
I.to prepare a thing for some definite object, to get ready, to furnish, provide, fit out, equip, κοσμέω.
II. To put an ornament upon one; hence, to decorate, adorn, embellish with something (mostly in the Aug. per.; esp. in the histt.): aliquem aliqua re: “(Numa) flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit,Liv. 1, 20: “triumphum,Vell. 2, 122; so Suet. Aug. 29; id. Tib. 43; id. Calig. 45; id. Ner. 12; 38: Curt. 3, 3, 13; 17 al.Trop.: “tantis adornatus virtutibus,Vell. 2, 2: “praecipuis donis,id. 2, 121: “bene facta suis verbis,Plin. Ep. 1, 8, 15: “adornata verbis,Tac. A. 1, 52: “legem leviter (sc. verbis) adornabit, ut justam,Quint. 7, 1, 47.—Hence, * ădornātē , adv.: declamabat splendide atque adornate, brilliantly and elegantly (opp. circumcise ac sordide), Suet. Rhet. 6.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: