previous next
com-mĭniscor (con-m- ), mentus, 3,
I.v. a. dep. [miniscor, whence also reminiscor, stem men, whence mens, memini; cf. Varr. L. L. 6, § 44] (lit. to ponder carefully, to reflect upon; hence, as a result of reflection; cf. 1. commentor, II.), to devise something by careful thought, to contrive, invent, feign.
B. Of philosophic fiction (cf. commenticius), as antith. to actual, real: “Epicurus monogrammos deos et nihil agentes commentus est,Cic. N. D. 2, 23, 59; so, “occurrentia nescio quae,id. Fin. 4, 16, 43: “quaedam,id. Fat. 3, 5.—
1. P. a.: commentus , a, um, in pass. signif., devised, invented, feigned, contrived, fictitious: “dat gemitus fictos commentaque funera narrat,Ov. M. 6, 565: “sacra,id. ib. 3, 558; 4, 37; id. A. A. 1, 319: “crimen,Liv. 26, 27, 8: “fraus,Paul. Sent. 5, 4, 8.—Hence,
2. Subst.: commentum , i, n.
A. (Class.) An invention, fabrication, fiction, falsehood: “ipsis commentum placet,Ter. And. 1, 3, 20: “opinionum commenta delet dies,Cic. N. D. 2, 2, 5 (cf. just before: “opiniones fictas atque vanas): non sine aliquo commento miraculi,Liv. 1, 19, 5: “mixta rumorum,Ov. M. 12, 54: “animi,id. ib. 13, 38.—
B. Since the Aug. per., sometimes, a contrivance, Liv. 29, 37, 6; Suet. Vesp. 18; Just. 22, 4, 3 al.
C. Nefanda, a project, plan, Just. 21, 4, 3: “callidum,Dig. 27, 9, 9. —
D. A stratagem, in war, Flor. 1, 11, 2.—
E. A rhetorical figure, equiv. to commentatio, = ἐνθύμημα, Vitellius ap. Quint. 9, 2, 107; cf. id. ib. 5, 10, 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: