I. To put fruit in vinegar, wine, spices, etc., to preserve, pickle: “oleas albas,” Cato, R. R. 117: “lactucam (corresp. with componere),” Col. 12, 9, 3; 12, 7, 5: “corna, pruna,” id. 12, 10, 2: “caules vitium in aceto et muriā,” Plin. 14, 19, 23, § 119 al.—
2. Transf.
a. Unguenta, to make fragrant, Cic. de Or. 3, 25, 99.—
b. To embalm a dead body: “mortuos (Aegyptii),” Cic. Tusc. 1, 45, 108.—
II. Of food, to make savory, to season, spice: “cenam,” Plaut. Ps. 3, 2, 21: “meas escas,” id. ib. 3, 2, 41: “fungos, helvellas, herbas omnes ita, ut nihil possit esse suavius,” Cic. Fam. 7, 26, 2: “jus male conditum,” Hor. S. 2, 8, 69: “vinum,” Dig. 33, 6, 9; cf.: “quis non videt, desideriis omnia ista condiri?” Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Hence,
2. As subst.: con-dītum , i, n. (sc. vinum), aromatic wine, spiced wine, Plin. 14, 16, 19, § 103; Pall. Oct. 19; id. Febr. 32; Cael. Aur. Tard. 3, 5 al.—
B. Trop., to cultivate, ornament; to make pleasant or agreeable; to soften, temper, etc. (freq. in Cic.): “duo sunt, quae condiant orationem: verborum numerorumque jucunditas,” Cic. Or. 55, 185; cf. Quint. 12, 10, 38; “and 6, 3, 40: vitia,” to set off, Cic. Clu. 26, 72: “hilaritate tristitiam temporum,” id. Att. 12, 40, 3: “gravitatem comitate,” id. Sen. 4, 10; cf. id. Mur. 31, 66: “aliquid natura asperum pluribus voluptatibus,” Quint. 5, 14, 35: “urbanitatem ambiguitate,” id. 6, 3, 96. —Hence, condītus , a, um, P. a.
A. (Acc. to II. A.) Seasoned, savory: “conditiora facit haec supervacanei etiam operis aucupium atque venatio,” Cic. Sen. 16, 56: “sapor vini,” Col. 12, 20, 7.—
B. Trop. (acc. to II. B.), of discourse, polished, ornamented: sermo, Poët. ap. Cic. Att. 13, 52, 1: “nimium condita oratio,” Quint. 11, 3, 182.— Comp.: “oratio lepore et festivitate conditior,” Cic. de Or. 2, 56, 227; id. Brut. 29, 110. —Of the speaker: “nemo suavitate conditior,” Cic. Brut. 48, 177.—Sup. and adv. not in use.