I. Aliquid (aliquem) alicui, to give something to one, to present, deliver up (in good prose; most freq. in Cic.; not in Quint.).
A. In gen.
1. Prop.: “pallam,” Plaut. Men. 4, 2, 94: “pateram tibi,” id. Am. 1, 3, 38: “apothecas hominibus nequissimis,” Cic. Phil. 2, 27, 67: “omnia certis hominibus (corresp. with dare),” id. Agr. 2, 6, 15: “facultas agrorum suis latronibus condonandi,” id. Phil. 5, 3, 6 Wernsd. N. cr. (cf. Zumpt, Gram. § “661): hereditatem alicui (praetor),” to adjudge, Cic. Verr. 2, 1, 41, § 105.—
2. Trop., to give up, surrender, deliver up, sacrifice, devote, bring as an offering: “aliquid dicioni, judicio potestatique alicujus permittere et condonare,” Cic. Agr. 2, 15, 39: “aliquid potentiae alicujus,” id. Fam. 5, 18, 2: “consuli totam Achaiam,” id. Dom. 23, 60: “aliquem cruci,” Plaut. Rud. 4, 4, 26: “omnes inimicitias rei publicae,” Cic. Phil. 5, 18, 50: “ne patiamini M. Caelium libidini muliebri condonatum,” id. Cael. 32, 78: ut M. Aemilius cum suā dignitate omni ... vanissimae genti condonetur, id. Scaur. 22, 45; cf.: “seque vitamque suam reipublicae,” Sall. J. 79, 9: “suum dolorem ejus voluntati ac precibus,” Caes. B. G. 1, 20.—
B. Esp., to give a debt to one, i. e. to remit, acquit from.
1. Prop.: “pecunias creditas debitoribus,” Cic. Off. 2, 22, 78.—More freq.,
2. Trop.
a. To pardon, remit an offence: “ut crimen hoc nobis condonetis,” Cic. Mil. 2, 6: “uti Jugurthae scelus condonaretur,” Sall. J. 27, 2.—
b. To pardon, refrain from punishing a crime out of regard or favor: meam animadversionem et supplicium, quo usurus eram in eum, remitto tibi et condono, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2: “alterius lubidini malefacta condonare,” Sall. C. 52, 8: “tres fratres non solum sibi ipsis, neque his tot ac talibus viris, neque nobis necessariis suis, sed etiam rei publicae condonaveris,” Cic. Lig. 12, 36: “non sibi ac defensioni suae condonatum esse Oppianicum,” id. Clu. 39, 109: “datus est tibi ille, condonatus est ille,” id. Planc. 31, 75; id. Fam. 13, 73, 2: “filium sibi,” Liv. 3, 12, 8: “unum tot Claudiis deprecantibus,” id. 3, 58, 3: “Divitiaco fratri (sc. Dumnorigem),” Caes. B. G. 1, 20 fin.—
II. Aliquem aliquid or absol., to present one with something (only in the foll. exs.): “si quam (rem) debes, te condono,” Plaut. Bacch. 5, 2, 24; so id. Pers. 5, 2, 36: “argentum, quod habes, condonamus te,” Ter. Phorm. 5, 8, 54: aurum aliquem, Afran. ap. Non. p. 497, 29.—Pass. impers., with acc. of thing: “habeo alia multa quae nunc condonabitur,” Ter. Eun. prol. 17.