previous next
con-sisto , stĭti, stĭtum, 3,
I.v. n., to place one's self anywhere, to stand still, stand, halt, stop, make a stop (very freq. and class. in prose and poetry).
I. Lit.
A. In gen.: “jam hunc non ausim praeterire, quin consistam et conloquar,Plaut. Aul. 3, 4, 14: “otiose nunc jam ilico hic consiste,Ter. Ad. 2, 1, 2: “ubi ad ipsum veni diverticulum, constiti,id. Eun. 4, 2, 7; cf. Hor. S. 1, 9, 62: “uti et viatores consistere cogant,Caes. B. G. 4, 5: “neque is (Demosthenes) consistens in loco, sed inambulans atque ascensu ingrediens arduo,Cic. de Or. 1, 61, 261: “si ludius constitit aut tibicen repente conticuit,id. Har. Resp. 11, 23; cf. id. Arch. 8, 19: “plura scribam ad te cum constitero: nunc eram plane in medio mari,id. Att. 5, 12, 3: constitit nusquam primo quam ad Vada venit, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 2: “in quibus oppidis consistere praetores et conventum agere solebant,Cic. Verr. 2, 5, 11, § 28: “Romae post praeturam,id. ib. 2, 1, 39, § “101: ire modo ocius, interdum consistere,Hor. S. 1, 9, 9: “in muro consistendi potestas erat nulli,Caes. B. G. 2, 6: “omnes ordines, tota in illā contione Italia constitit,Cic. Sest. 50, 107: “ad mensam consistere et ministrare,id. Tusc. 5, 21, 61; so, “ad aras,Ov. M. 10, 274: “ad ramos,id. ib. 10, 510: “ante domum,id. ib. 2, 766: “ante torum,id. ib. 15, 653: “in aede,id. ib. 15, 674: “in medio,id. ib. 10, 601; and with a simple abl.: “limine,id. ib. 4, 486; 9, 397; Stat. Th. 1, 123; Verg. A. 1, 541: “post eum,Quint. 1, 10, 27: “in pedes,Sen. Ep. 121, 9: “calce aliquem super ipsum debere consistere,trample on, Cels. 8, 14, 19.—
B. In partic.
1. To set, become hard or solid: “frigore constitit Ister,has been frozen, Ov. Tr. 5, 10, 1; cf. “unda,id. M. 9, 662: sanguis, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 38: “alvus,Cato, R. R. 126; 156, 4; cf.: “cum jam perfecte mustum deferbuit et constitit,Col. 12, 21, 3: “album ex ovo, quo facilius consistat,Cels. 4, 20, 15.—
2. Cum aliquo, to station or place one's self with some one for conversation, to stand with: “in hoc jam loco cum altero Constitit,Plaut. Cist. 4, 2, 31; id. Curc. 4, 2, 16 sq.: “cum hoc consistit, hunc amplexatur,Cic. Verr. 1, 7, 19.—
3. To take one's place, take position, assume a place or attitude for an action, etc.; “of a musician: ut constitit,Suet. Ner. 21; “of an actor: in scaenā vero postquam solus constitit,Phaedr. 5, 5, 13; “of an orator: in communibus suggestis,Cic. Tusc. 5, 20, 59: “Aesopus mediā subito in turbā constitit,Phaedr. 4, 5, 29; “for shooting: post acer Mnestheus adducto constitit arcu,Verg. A. 5, 507; cf. “of athletes, etc.,id. ib. 5, 426; Plin. 7, 20, 19, § 83: “inter duas acies,Liv. 7, 10, 9: “cum aliquo,Petr. 19, 5.—Hence,
4. Milit. t. t., to halt, make a halt, take a position, to make a stand (opp. to a march, flight, or disorder): “locus, ubi constitissent,Caes. B. G. 1, 13: “qui in superiore acie constiterant,id. ib. 1, 24; cf.: “in sinistrā parte acies,id. ib. 2, 23: “in fluctibus,id. ib. 4, 24: “sub muro,id. ib. 7, 48: “juxta,id. ib. 2, 26 al.: “pro opere,Sall. J. 92, 8: “equites Ariovisti pari intervallo constiterunt,Caes. B. G. 1, 43: “constitit utrumque agmen,Liv. 21, 46, 4: “sic regii constiterant,id. 42, 58, 10 et saep.: “ut reliquae (legiones) consistere non auderent,Caes. B. G. 2, 17: “in locis superioribus consistere,id. ib. 3, 6: “a fugā,Liv. 10, 36, 11: “naves eorum nostris adversae constiterunt,Caes. B. G. 3, 14.—
5. Jurid. t. t., to appear as accuser before a court of justice: “cum debitoribus,Dig. 5, 3, 49: “cum matre,Sen. Ira, 2, 7, 3: “adversus dominos,Dig. 5, 1, 53.—
6. Poet.: “fert animus propius consistere,” i. e. take a nearer view, Ov. A. A. 3, 467.—
7. To have a stand as a dealer, occupy a place of business: “ede ubi consistas,Juv. 3, 296: “in tabernā,Varr. L. L. 5, § 5 Müll.: “IN SCHOLA,Inscr. Orell. 4085; cf.: “locum consistendi Romanis in Galliā non fore,Caes. B. G. 7, 37; 7, 42.—
II. Trop.
B. In partic.
2. (Acc. to I. B. 2.) To be or remain firm, unshaken, immovable, steadfast, to be at rest, to stand one's ground, to continue, endure, subsist, be, exist: “mente consistere,Cic. Phil. 2, 28, 68; so, “neque mente nec linguā neque ore,id. Q. Fr. 2, 3, 2: “praeclare in forensibus causis,id. Or. 9, 30: “in dicendo,id. Clu. 39, 108: “verbo quidem superabis me ipso judice, re autem ne consistes quidem ullo judice,id. Caecin. 21, 59; cf. “of the cause itself: quia magistratus aliquis reperiebatur, apud quem Alfeni causa consisteret,id. Quint. 22, 71; cf. “also: modo ut tibi constiterit fructus otii tui,id. Fam. 7, 1, 1: “in quo (viro) non modo culpa nulla, sed ne suspitio quidem potuit consistere,id. Rosc. Am. 52, 152; cf. id. Clu. 29, 78: “confiteor ... me consistere in meo praesidio sic, ut non fugiendi hostis sed capiendi loci causā cessisse videar,id. de Or. 2, 72, 294: “vitam consistere tutam,to remain, continue safe, Lucr. 6, 11 Lachm. N. cr.: “constitit in nullā qui fuit ante color,Ov. A. A. 1, 120: “sunt certi denique fines, Quos ultra citraque nequit consistere rectum,Hor. S. 1, 1, 107; Plin. 14, 6, 8, § 68: “quales cum vertice celso Aëriae quercus constiterunt,Verg. A. 3, 679: “nullo in loco, nullā in personā ... consistunt (ista quae vires atque opes humanae vocantur),Val. Max. 6, 9, ext. 7: spes est hunc miserum aliquando tandem posse consistere, to take a firm stand (the figure derived from fleeing soldiers), Cic. Quint. 30, 94: “si prohibent consistere vires,Ov. M. 7, 573.—*
3. Cum aliquo, to agree with: videsne igitur Zenonem tuum cum Aristone verbis consistere, re dissidere, cum Aristotele et illis re consentire, verbis discrepare, Cic. Fin. 4, 26, 72.—
4. In gen., to be, exist: “vix binos oratores laudabiles constitisse,Cic. Brut. 97, 333: “sine agricultoribus nec consistere mortales nec ali posse manifestum est,Col. 1, praef. § 6; Varr. R. R. 3, 8 fin.: “quadringentis centum Venerios non posse casu consistere,to occur, lake place, be thrown, Cic. Div. 2, 21, 48: summa studia officii inter nos certatim constiterunt, Lentul. ap. Cic. Fam. 10, 34, 3: sed non in te quoque constitit idem Exitus, take or have place, Ov. M. 12, 297.—
5. As opp. to progressive motion, to come to a stand, stand still, stop, rest, take rest, cease: “sola Ubi quiesco, omnis familiae causa consistit tibi,Plaut. As. 3, 1, 9: “omnis administratio belli consistit,Caes. B. C. 2, 12: “vel concidat omne caelum omnisque terra consistat necesse est,Cic. Tusc. 1, 23, 54: “forensium rerum labor et ambitionis occupatio constitisset,id. de Or. 1, 1, 1: “usura,id. Att. 6, 1, 7: διάρροια, id. Fam. 7, 26, 2; cf.: “videndum, morbus an increscat, an consistat, an minuatur,remains unchanged, Cels. 3, 2; and: “cursus pituitae,id. 6, 6: “cum ad Trebiam terrestre constitisset bellum,Liv. 21, 49, 1: “cum bellum Ligustinum ad Pisas constitisset,id. 35, 4, 1; 22, 32, 4: “infractaque constitit ira,Ov. M. 6, 627: “Gaius ejusque posteri in equestri ordine constitere usque ad Augusti patrem,Suet. Aug. 2; cf.: “maledictum, quod intra verba constitit,stopped at, went no farther than, Quint. Decl. 279.!*? Consisto as v. a. = constituo formerly stood Lucr. 6, 11; Sall. J. 49, 6; but these passages are corrected in recent editions. It is now found only Gell. 5, 10, 9, a doubtful passage, where Hertz reads: cum ad judices coniiciendae [consistendae] causae gratiā venissent.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: