I.to spread among the people, to make common, publish, divulge (rare but class.; cf.: “publico, vulgo, pervulgo, pervagor): librum,” Cic. Att. 12, 40; 13, 21, 4; id. Or. 31 fin.; cf. “seria,” id. Phil. 2, 4: consilium Domitii, * Caes. B. C. 1, 20, 1: “chirographa omnium,” Suet. Calig. 24: “versiculos,” id. ib. 8: “omnem mimum,” id. Oth. 3 fin. et saep.: “rem sermonibus,” Cic. Font. 5, 10; cf.: “aliquid turpi fama,” Tac. A. 12, 49: “opinionem tam gloriosae expeditionis,” Just. 42, 2, 11; cf.: “hanc opinionem in Macedoniam,” id. 12, 5, 5.— With acc. and inf.: “non est divulgandum de te jam esse perfectum,” Cic. Fam. 6, 12, 3; cf. Suet. Claud. 39 fin.—
B. Transf., to make common: cujus primum tempus aetatis palam fuisset ad omnium libidines divulgatum, lowered or degraded to, Cic. Post. Red. ap. Sen. 5, 11.—Hence, dīvul-gātus , a, um, P. a., widespread: “alicujus divulgata gloria,” Lucr. 6, 8: “divulgata veris ante habere,” Tac. A. 4, 11: “Afer divulgato ingenio,” id. ib. 4, 52: “magistratus levissimus et divulgatissimus (sc. praeturae),” i. e. most common, Cic. Fam. 10, 26, 2.—Comp. and adv. do not occur.