previous next
dīvulgo , āvi, ātum, 1, v. a.,
I.to spread among the people, to make common, publish, divulge (rare but class.; cf.: “publico, vulgo, pervulgo, pervagor): librum,Cic. Att. 12, 40; 13, 21, 4; id. Or. 31 fin.; cf. “seria,id. Phil. 2, 4: consilium Domitii, * Caes. B. C. 1, 20, 1: “chirographa omnium,Suet. Calig. 24: “versiculos,id. ib. 8: “omnem mimum,id. Oth. 3 fin. et saep.: “rem sermonibus,Cic. Font. 5, 10; cf.: “aliquid turpi fama,Tac. A. 12, 49: “opinionem tam gloriosae expeditionis,Just. 42, 2, 11; cf.: “hanc opinionem in Macedoniam,id. 12, 5, 5.— With acc. and inf.: “non est divulgandum de te jam esse perfectum,Cic. Fam. 6, 12, 3; cf. Suet. Claud. 39 fin.
B. Transf., to make common: cujus primum tempus aetatis palam fuisset ad omnium libidines divulgatum, lowered or degraded to, Cic. Post. Red. ap. Sen. 5, 11.—Hence, dīvul-gātus , a, um, P. a., widespread: “alicujus divulgata gloria,Lucr. 6, 8: “divulgata veris ante habere,Tac. A. 4, 11: “Afer divulgato ingenio,id. ib. 4, 52: “magistratus levissimus et divulgatissimus (sc. praeturae),” i. e. most common, Cic. Fam. 10, 26, 2.—Comp. and adv. do not occur.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: