I.v. inch. n., to become warm or hot, to glow, to kindle (poet. and in post-Aug. prose): “volat illud (plumbum) et incandescit eundo,” Ov. M. 2, 728: “vetus accensis incanduit ignibus ara,” id. ib. 12, 12: “spumis incanduit unda,” Cat. 64, 13: “tempestas totoque auctumni incanduit aestu,” Verg. G. 3, 479: “pars magna terrarum alto pulvere incanduit,” Plin. Pan. 30, 3: “aestas incanduit,” Sen. Q. N. 3, 16, 3 (dub.; Haase, incaluit).—Trop.: “studii mei ardor incanduit,” was kindled, became strong, Symm. Ep. 1, 90.
in-candesco , dŭi, 3,