I.v. inch. n. [maturus], to become ripe, ripen, to come to maturity (class.).
I. Lit., of fruits: “cum maturescere frumenta inciperent,” Caes. B. G. 6, 29, 4; id. B. C. 3, 49: “fructus maturescens,” Plin. 16, 26, 44, § 107.—
II. Transf.: partus maturescunt ... novem lunae cursibus, * Cic. N. D. 2, 27, 69: nubilibus maturuit annis, ripened to marriageable years, i. e. a marriageable age, Ov. M. 14, 335: “libros opinabar nondum satis maturuisse,” Quint. Inst. Ep. ad Tryph. 1: “si virtutes ejus maturuissent,” had come to maturity, to perfection, Plin. Ep. 5, 9, 5.