previous next
sŏcĭĕtas , ātis, f. id.,
I.fellowship, association, union, community, society (implying union for a common purpose; cf.: conjunctio, consociatio; and not a mere assembly; cf.: circulus, coetus; conventus, sodalitas; freq. and class.).
II. In partic.
A. A copartnership, association for trading purposes.
1. In abstr.: “qui societatem cum Sex. Naevio fecerit, etc.... fecit societatem earum rerum, quae in Galliā comparabantur,Cic. Quint. 3, 11: “qui magnā fide societatem gererent, etc.,id. ib. 3, 13: “cum annos jam compluris societas esset,id. ib. 4, 14: “quae (pecunia) tibi ex societate debeatur,id. Rosc. Com. 6, 16: “societatem contrahere,Dig. 17, 2, 5; 17, 2, 74: “coire,ib. 17, 2, 1 sq.; 17, 2, 5.—Plur.: “societates contrahuntur sive universorum bonorum, sive negotiationis alicujus, sive vectigalis, sive etiam rei unius,Dig. 17, 2, 5.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: