I.three-cornered, triangular, trigonal.
II. Substt.
A. trĭgō-num , i, n., = τρίγωνον, a triangle, trigon, Varr. L. L. 7, 4, 95; Gell. 2, 21, 10; Col. 5, 10, 13; id. Arb. 22, 2; Vitr. 10, 11 fin. — “Scanned trĭgŏna,” Aus. Idyll. 11, 50; Ecl. Rat. Puerper. 39.—