previous next
vindex , ĭcis, comm. vindico.
I. One who lays legal claim to a thing, a claimant; hence, also, a maintainer, defender, protector, deliverer, liberator, vindicator: “vindex ab eo, quod vindicat, quominus is, qui prensus est, ab aliquo teneatur,Fest. p. 376 Müll.: ASSIDVO. VINDEX. ASSIDVVS. ESTO. PROLETARIO. CIVI. QVOI. QVIS. VOLET. VINDEX. ESTO, XII. Tab. ap. Gell. 16, 10, 5: “habeat sane populus tabellam quasi vindicem libertatis,Cic. Leg. 3, 17, 39: “aeris alieni,a defender, protector of debtors, id. Att. 2, 1, 11: “majestatis imperii,Liv. 28, 28, 14: “legum ac libertatis (M. Brutus),Suet. Rhet. 6: “injuriae,a protector from wrong, Liv. 3, 46, 6: “periculi,in peril, id. 10, 5, 5: “terrae (Hercules),Ov. M. 9, 241: “aurum Vindice decepto Graias misistis in urbes,id. ib. 7, 214: “nec deus intersit, nisi dignus vindice nodus Inciderit,Hor. A. P. 191: “honori posterorum tuorum ut vindex fieres,a preserver, Plaut. Trin. 3, 2, 18.—In apposition: “audita vox una (provoco) vindex libertatis,Liv. 3, 56, 6: “vindicibus pacatus viribus orbis,Ov. H. 9, 13.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: