previous next
commūnĭtas , ātis, f. communis.
I. Community, society, fellowship (very freq. in Cic.; “elsewhere rare): nulla cum deo homini,Cic. N. D. 1, 41, 116: “condicionis, aequitatis, legationis cum hoc gladiatore,id. Phil. 6, 2, 3: “et conjunctio humana,id. Off. 1, 44, 157; cf. id. ib. 1, 44, 156: “vitae atque victūs,id. Fam. 9, 24, 3; id. Off. 1, 14, 45.—
B. The sense of fellowship, community in feeling, etc.: “cum omnis honestas manet a partibus quattuor, quarum una sit cognitionis, altera communitatis, etc.,Cic. Off. 1, 43, 152; so id. ib. 1, 43, 153; and id. ib. 1, 45, 159; 3, 5, 24; 3, 33, 118.—
II. (Acc. to communis, II.) Courtesy, condescension, affability, Nep. Milt. 8, 4.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Cicero, Letters to his Friends, 9.24.3
    • Cicero, Philippics, 6.2.3
    • Cornelius Nepos, Miltiades, 8.4
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.41
    • Cicero, De Officiis, 1.14
    • Cicero, De Officiis, 1.44
    • Cicero, De Officiis, 1.43
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: