I.nom. f. discordis, Pompon. ap. Prisc. p. 726 Com., v. 164 Rib.), adj. cor, discordant, disagreeing, inharmonious, at variance; opp. concors (class.).
I. Prop.
A. Of persons: homines non contentione, non ambitione discordes, * Cic. Agr. 2, 33, 91: “ad alia discordes,” Liv. 4, 26: “in civitate discordi,” Tac. H. 2, 10: “vexillarii discordium legionum,” id. A. 1, 38.—Poet.: “Tanais discors,” Hor. C. 3, 29, 28 et saep.; “of Minotaurus: fetus,” Ov. M. 8, 133: “civitas secum ipsa discors,” Liv. 2, 23: “filius (Tigranis) discors patri,” Vell. 2, 37, 2; so with dat., Tac. A. 3, 42; 11, 6; 14, 38.—
B. Of inanimate things: “inter se discordia membra,” Lucr. 5, 894; Liv. 9, 3: “semina rerum,” Ov. M. 1, 9: “venti,” Verg. A. 10, 356; Ov. M. 4, 621: “arma,” Verg. G. 2, 459; Tib. 2, 3, 37; cf. “bella,” Ov. M. 9, 403: “animi,” Verg. A. 9, 688: “vesania,” Hor. S. 2, 3, 174: “concordia rerum,” id. Ep. 1, 12, 19: “symphonia,” id. A. P. 374.—
II. Transf.
A. In gen., unlike, discordant, different (post-Aug): “hostes moribus et linguis,” Curt. 4, 13, 4: “linguae tot populorum,” Plin. 3, 5, 6, § 39: “aestus marini tempore,” i. e. taking place at different times, id. 2, 97, 99, § 218: “mixtura generum in vino, non modo in musto discors,” id. 17, 22, 35, § 187.—
B. Different, distinct, double: “a fonte discors manat hinc uno latex,” two distinct streams, Sen. Herc. Fur. 711: “se scindit unius sacri Discors favilla,” id. Oed. 322: “discordemque utero fetum tulit,” Ov. M. 8, 133 (Merk. al. dissortem).—Comp., sup., and adv. do not occur.