I.perf. sync. immisti, Sil. 17, 354), v. a. in-mitto, to send or let into a place, to introduce, admit, to send or despatch against, to let loose at, discharge at, to cast or throw into (freq. and class.; cf. intromitto, induco, introduco).
I. Lit.
A. In gen.: “servos ad spoliandum fanum,” Cic. Verr. 2, 4, 45, § 101; cf.: “servi in tecta nostra cum facibus immissi,” id. Att. 14, 10, 1; id. Sest. 36, 78: “magna vis hominum simul immissa,” Liv. 2, 5, 3: “equitatu immisso (in agmen hostium),” Caes. B. G. 7, 40, 4: “armaturam levem in stationes,” Liv. 40, 48, 2; 21, 8, 8: “corpus in undas,” Ov. H. 2, 133: “artificem mediis flammis,” id. M. 6, 615: “completas naves taeda et pice in Pomponianam classem immisit,” let loose, Caes. B. C. 3, 101, 2; so ib. § 5; cf.: “navem in terram,” Liv. 30, 25, 8: repente equum immisi ad eam legionem, urged, spurred, Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 3: “si effrenatos in eos equos immittitis,” Liv. 40, 40, 5: “pila in hostes,” Caes. B. G. 6, 8, 6: “tela,” id. B. C. 3, 92, 2: “telum ex manu,” Dig. 9, 2, 52: “canalibus aqua immissa,” Caes. B. C. 2, 10, 6: “aquam ex fullonicis in fundum vicini,” Dig. 39, 3, 3: “cloacam privatam in publicum,” ib. 43, 23, 1; and: “puram aquam in alvum,” Cels. 2, 12: “haec (tigna) cum machinationibus immissa in flumen defixerat,” had driven into, Caes. B. G. 4, 17, 4: “bipedales trabes,” id. ib. § “6: tigna (in parietem),” Dig. 8, 5, 8; 43, 25, 3: “coronam caelo,” hurls it to the sky, Ov. M. 8, 179: “lentum filis immittitur aurum,” is inserted, interwoven, id. ib. 6, 68: “circa oneratas veste cervices laticlaviam immiserat mappam,” put on, put around, Petr. 32, 2: “dexteraque immissis da mihi signa rotis,” let loose, swiftly driven, Prop. 3, 9, 58; cf.: “immissis pars caeca et concita frenis Arietat in portas,” slackened, Verg. A. 11, 889: “habenas,” id. ib. 5, 662; Ov. M. 1, 280; cf. “rudentes,” let go, let loose, Plin. Ep. 8, 4, 5: “Codrus in medios se immisit hostes,” threw himself, Cic. Tusc. 1, 48, 116; Liv. 9, 4, 10: “se in hostium manum multitudinemque,” Cic. Font. 17, 38; cf.: “immisit in armatas hostium copias,” id. Par. 1, 2, 12: “offirmastin' occultare, quo te inmittas,” whither you are going, Plaut. Pers. 2, 2, 40. —
B. In partic.
1. To send against (secretly or hostilely), to set on, incite, instigate, suborn (mostly post-Aug.): “alii Tarquinium a Cicerone immissum aiebant,” Sall. C. 48, 8: “fratrem Tiberium inopinantem repente immisso tribuno militum interemit,” Suet. Calig. 23; cf. Tac. A. 3, 16: “immissis qui monerent,” id. ib. 4, 54: “Suillium accusandis utrisque immittit,” id. ib. 11, 1: “ad cujus rei probationem immittet indices,” Just. 32, 2: “invidia et a dissimilibus delator inmissus,” Plin. Ep. 6, 31, 3. —
2. To let grow unrestrained or wild: “ea vitis immittitur ad uvas pariendas,” Varr. R. R. 1, 31, 3: “cupressus immittitur in perticas asseresve,” Plin. 16, 33, 60, § 141: “pro densitate arborum immissorumque aliorum in alios ramorum,” grown together, interwoven, Liv. 40, 22, 3: penitus immissis radicibus niti, deeply planted or sunk, Quint. 1, 3, 5: barba immissa et intonso capillo, etc., overgrown, hanging down, Sisenn. ap. Non. 130, 8; so, “barba immissa,” Verg. A. 3, 593; Ov. M. 12, 351; Quint. 12, 3, 12: “immissi capilli,” Ov. F. 1, 503; id. M. 5, 338; 6, 168; cf.“, in a Greek construction: Phleias immissus patrios de vertice crines,” Val. Fl. 1, 412.—
3. To ingraft: “trunci resecantur, et ... deinde feraces plantae immittuntur,” Verg. G. 2, 80.—
4. Aliquem in bona alicujus, to install, put in possession, Cic. Verr. 2, 1, 54, § 142.—
II. Trop.: “aliquid in aures,” to listen to, Plaut. Ep. 3, 1, 14; but without in: “ne tu quod istic fabuletur auris inmittas tuas,” id. Capt. 3, 4, 16: verba suis immittere figuris, to accommodate its modes of thought to the words, Manil. 1, 24: “jactam et immissam a te nefariam in me injuriam semper duxi,” Cic. Par. 4, 1, 28: “hic corrector in eo ipso loco, quo reprehendit, immittit imprudens ipse senarium,” lets escape him, id. Or. 56, 190: “si nihil extrinsecus accidit, quod corpus ejus in aliquam valetudinem immitteret,” threw into some sickness, Dig. 1, 21, 14, § 2: “immisitque fugam Teucris atrumque timorem,” instilled, infused, Verg. A. 9, 719: “vires alicui,” Val. Fl. 7, 353: “amorem,” Sen. Herc. Oet. 554.