I.faint, languid, weary, tired, exhausted (syn.: fessus, fatigatus, defatigatus; mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).
I. Lit.: “lassus de via,” Plaut. Ps. 2, 2, 66: “opere faciundo,” id. As. 5, 2, 23: “lassus jam sum durando miser,” id. Truc. 2, 3, 6; cf.: “Romani itinere atque opere castrorum et proelio fessi lassique erant,” Sall. J. 53: “recto itinere lassi,” Quint. 2, 3, 9: assiduo gaudio, Plin. 37, 1, 1, § 3: “ab equo indomito,” Hor. S. 2, 2, 10: “lasso mihi subvenire,” Plin. Ep. 9, 36, 5: “alieno aratro,” Juv. 8, 246: “marris ac vomere,” id. 15, 167.—Prov.: “a lasso rixam quaeri (because tired persons are easily vexed),” Sen. Ira, 3, 9, 5.—
(β).
With gen.: “lassus maris et viarum Militiaeque,” Hor. C. 2, 6, 7; cf.: “ita me amor lassum animi ludificat,” Plaut. Cist. 2, 1, 8.—
(δ).
With inf.: “nec fueris nomen lassa vocare meum,” Prop. 2, 13, 28 (3, 5, 12); 2, 15 (3, 7), 46; 2, 33 (3, 31), 26.—
II. Transf., of things: “fructious assiduis lassa humus,” exhausted, Ov. P. 1, 4, 14; cf.: “lassa et effeta natura,” Plin. Ep. 6, 21, 2: “aurae spatio ipso,” id. ib. 5, 6, 14: “stomachus,” Hor. S. 2, 8, 8: “verba onerantia lassas aures,” id. ib. 1, 10, 10: “collum,” drooping, Verg. A. 9, 436: “lasso collo jumenta,” Juv. 14, 146: “undae,” i. e. become calm again, Luc. 2, 618: “mons,” gently sloping, Stat. Th. 1, 330: “si res lassa labat, Itidem amici collabascunt,” Plaut. Stich. 4, 1, 16.—Comp., sup., and adv. seem not to occur.