ad-suēscō (assuē-) ēvī, ētus, ere,
to accustom, habituate: pluribus mentem, H.: animis bella, make familiar, V.: caritas, cui adsuescitur, one becomes accustomed, L.—P. pass., habituated, accustomed: mensae erili, V.: homines labore adsiduo adsueti: praedae adsuetus amore, O.: Romanis Gallici tumultūs adsuetis, L.: invia ac devia adsueti, L.: in omnia iura adsuetus, L.: muros defendere, V.: Graecari, H.—Intrans, to become accustomed: ad homines, Cs.: fremitum voce vincere: votis vocari, V.: demittere se, O.: quieti et otio, Ta.: genus pugnae, quo adsuerant, L.: sic adsuevi.
