obsidiō ōnis, f
ob, a siege, investment, blockade: urbis, Cs.: obsidione urbīs capere: Bibulum in obsidione habere, Cs.: spes maior in obsidione quam in oppugnatione, L.: obsidione Isiondensīs exemit, released from, L.: cingi urbem obsidione, besieged, V.: totam soluturi obsidionem, would end the siege, L.: solutā obsidione, raised, L.: ad Capuae liberandam obsidione ire, to raise, L.—Fig., an imminent danger, extreme peril: obsidione rem p. liberare.
