previous next

tacitus adj.

P. of taceo, passed in silence, not spoken of, kept secret, unmentioned : duo capita epistulae tuae tacita mihi relinquenda sunt: Quis te, Cato, tacitum relinquat? V.: non patientibus tacitum tribunis, quod, etc., L.Done without words, assumed as of course, silent, implied, tacit : quaedam, quae perspicua sint, tacitis exceptionibus caveri: indutiae, L.Done in silence, silent, secret, hidden, concealed : ut tacitum iudicium ante comitia fieret: tacito quodam sensu quae sint . . . recta ac prava diiudicant: pudor, O.: Dissimulare sperasti, tacitusque meā decedere terrā, unobserved , V.—As subst n., a secret : taciti volgator, O.Not speaking, without utterance, silent, still, quiet, noiseless, mute : quae (patria) tecum tacita loquitur: si quam coniecturam adfert hominibus tacita corporis figura: si mori tacitum oportet, taceamus, i. e. without making a defence , L.: ut forte legentem Aut tacitum impellat, i. e. meditating , H.: pro sollicitis non tacitus reis, outspoken , H.: tacitā fistula cum lyrā, H.: totum pererrat Luminibus tacitis, with silent glances , V.: nemus, quiet , V.: limen, V.: nox, O.—As subst n. : surgens Per tacitum Ganges, in its silent course , V.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: