unde adv.
I.I. Of place. —
Relat., from which place, whence
: nec enim inde venit, unde mallem: ut eo restituerentur
(Galli), unde deiecti essent: eodem, unde erant profectae (naves),
Cs.: loca superiora, unde erat propinquus despectus in
mare, Cs.: arbor, unde auri aura
refulsit, V.: e maioribus castris, unde antea
cessatum fuerat, circumductae copiae, i. e.
from the place at which
, etc., L.—Interrog,
whence? from what place?
: unde deiectus est Cinna? ex urbe . . . unde deiecti Galli?
a Capitolio: Unde is?
T.: Qui genus? unde domo?
from what country?
V.: ego instare, ut mihi responderet, quis
esset, ubi esset, unde esset: quaere unde domo (sit), i. e.
where he lives
, H.: unde initium belli fieret,
explorabant, Cs.—
II.II. Of source or cause.—
Relat., from the point at which, from whom, from which
: e praedonibus, Unde emerat, T.:
qui eum necasset, unde ipse natus esset,
whose son
: hem, mea lux, unde omnes opem petere solebant: hi, unde ne
hostium quidem legati arcentur, pulsi, L.: Est unde haec fiant, i. e.
I have the means to do this
, T.: quod, unde agger omnino comportari posset,
nihil erat reliquum, Cs.: unde ius stabat,
ei victoriam dedit,
to the side which was in the right
, L.— Esp., in law, in the phrase, unde petitur,
he of whom demand is made, the defendant
: causam dicere Prius unde petitur (opp. qui
petit), T.: ego omnibus, unde petitur, hoc
consili dederim.—Interrog,
whence? how? from what source?
: unde iste amor tam improvisus: Unde sed hos novi?
O.: ut ex ipsā quaeras, unde hunc (anulum)
habuerit, T.: quaerere, unde se ac suos
tueri possit,
by what means
, L.: Unde sit infamis . . . Discite,
O.—Indef., in the phrase, unde unde,
whencesoever, from one source or another
: Qui nisi . . . Mercedem aut nummos unde unde
extricat, etc., H.
