dictitō āvī, ātus, āre, intens.
dicto,
to say often, declare, maintain, assert, insist
: non es Quem semper te esse dictitasti?
T.: qui ita dictitat, iis esse metuendum, etc.:
si te populus sanum dictitet, H.—
To plead frequently
: causas.—
To allege, pretend, offer as a pretext
: ut dictitabat, Cs.: dictitabant se egere, etc., Cs.: Romulum
insepultum perisse dictitans, L.