dīctō āvī, ātus, āre, freq.
2 dico,
to dictate, suggest, remind
: tu idem, qui illis orationem dictavisses,
put in their mouths
: Mercemur servum qui dictet nomina (i. e.
nomenclatorem), H.: Tironi (opp. ipse scribere): ducentos
versūs, H.: Haec tibi dictabam,
(addressed)
to you
, H.: Carmina, memini quae mihi Orbilium
dictare, H.: Carmina dictant, i. e.
compose
, H.: Non unus tibi rivalis dictabitur
heres,
appointed, designated
, Iu.: quod tu numquam rescribere
possis, i. e.
direct the charge
(on his books), H.
