dis-iungō or dīiungō ūnxī, ūnctus, ere,
to unyoke: iumenta: bos
disiunctus, H.: fessos iuvencos, O. —
To disunite, sever, divide, separate, part, remove: (fons) munitione
diiunctus a mari: Iugurthae Bocchique regnum (fiumen), S.: equitatus a laevo cornu diiunctus, L.: Italis
longe disiungimur oris, V.—Fig., to separate, part, divide,
estrange: eos (oratorem et philosophum): illum ab
illā, T.: populum a senatu: alqm a corpore:
honesta a commodis: veterem amicitiam sibi ab Romanis, i. e. old friends,
L.
