extemplō adv.
ex+*tempulum, dim.
of tempus,
immediately, straightway, forthwith, without delay
: quid fingat extemplo non habet: haec extemplo in invidiam,
verterunt, L.: Dixit et extemplo
sensit, etc.,
at once
, V.: prudentiam dictatoris extemplo
timuit,
from the first
, L.: ut impulit Extemplo, etc.,
V.: Postquam adveni, extemplo, etc.,
T.
