mortālis e, adj.
mors,
subject to death, destined to die, mortal
: quid in his mortale et caducum sit.—
Temporary, transient
: inimicitiae: leges, L.—
Of a mortal, human, mortal
: mucro,
of human workmanship
, V.: condicio vitae: opera,
L.: pectora, O.: volnus,
from the hand of a mortal
, V.: cura,
of man
, V.: Nec mortale sonans,
like a human voice
, V.: Nil mortale loquar, i. e.
uninspired
, H.—As subst
m
. and f
a man, mortal, human being
: neque mortali cuiquam credere, S.:
ego, quantum mortalis deum possum, te sequar,
L.: indignatus ab umbris Mortalem surgere,
V.: diu magnum inter mortalīs certamen
fuit, etc., S.: de quo omnes mortales
iudicaverunt.—Plur
n
. as subst,
human affairs
, V.