sapiēns entis (abl sing. adj. ente or entī, as subst. usu. ente; gen plur. entium, poet. also entūm, H.), adj. with comp. and sup.
P. of sapio,
wise, knowing, sensible, well-advised, discreet, judicious
: sapientissimum esse dicunt eum, cui, etc.: homo
iudicio suo valde sapiens: rex: sapientissimus rex: quis sapientior ad coniecturam?:
servus non paulo sapientior, H.: puella,
O.: temperatio: verba, T.: Consilium, O.: sapientissimum
iudicium senatūs.—As subst
m., a sensible person, discreet man, man of sense
: dictum sapienti sat est, T.: sapiens causas reddet, H.: Fecundae leporis sapiens sectabitur armos,
a connoisseur
, H. —In philosophy,
wise, sage, knowing the truth
: qui quietus animo . . . is est sapiens:
sapientium praecepta: te, Laeli, sapientem appellant: eos septem quos Graeci sapientes
nominaverunt.—Ironic.: sapientum octavus, H.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.