previous next
μόνος, μοῦνος (“μόνος, -ον; -α, -αις; -ον” nom: “μοῦνος; -αν; -α” nom.)
a. alone; by oneself, by itselfἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος” (sc. “Πάτροκλος”) O. 9.72 τ᾽ ἐξελέγχων μόνος ἀλάθειαν ἐτήτυμον ΧρόνοςO. 10.53παῖς ὅνπερ μόνον ἀθανάτα τίκτενΘέτιςas her only son P. 3.100παπτάναις ἀρίγνωτον πέδιλον δεξιτερῷ μόνον ἀμφὶ ποδίP. 4.96ζεύγλᾳ πέλασσεν μοῦνοςP. 4.227μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦhe alone of the nation of Danaoi P. 8.52κίχε νιν λέοντί ποτ᾽ εὐρυφαρέτρας ὀβρίμῳ μούναν παλαίοισανP. 9.27δύο δέ τοι ζωᾶς ἄωτον μοῦνα ποιμαίνοντι τὸν ἄλπνιστονI. 5.12τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει μόνον” fr. 121. 3. “τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν” fr. 131b. 2. ]“φρασάμαν μόνος”[ ?fr. 345a. 8. emphasised by secondary phrase, (“Πηλεὺς”) “ὃς καὶ Ἰαολκὸν εἷλε μόνος ἄνευ στρατιᾶς” (byz.: “μοῦνος” codd.) N. 3.34Σθενέλοιό μιν υἱὸς κέλευσεν μόνον ἄνευ συ[μμ]αχίας ἴμεν” fr. 169. 45. repeated, unique, “τέκεν γόνον ὑπερφίαλον μόνα καὶ μόνονP. 2.43
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
How to enter text in Greek:
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: