1.whenever c. subj. “πῆμα θνᾴσκει —, ὅταν θεοῦ Μοῖρα πέμπῃ — ὄλβον” O. 2.21 “καὶ ὅταν — εἰς Ἀίδασταθμὸν ἀνὴρ ἵκηται, — ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν” O. 10.91 “πιθέσθαι κελήσατό μιν, ὅταν δ᾽ εὐρυσθενεῖ καρταίποδ̓ ἀναρύῃ Γαιαόχῳ, θέμεν — βωμόν” O. 13.80 “τίθησι — ὅταν — καταζευγνύῃ σθένος ἵππιον” P. 2.10 “ἐν πάντα δὲ νόμον, εὐθύγλωσσος ἀνὴρ προφέρει παρὰ τυραννίδι, χὠπόταν ὁ λάβρος στρατός, χὤταν πόλιν οἱ σοφοὶ τηρέωντι” P. 2.88 “ὁ πλοῦτος εὐρυσθενής, ὅταν τις — ἀνάγῃ” P. 5.2 “ἀλλ᾽ ὅταν αἴγλα διόσδοτος ἔλθῃ, λαμπρὸν φέγγος ἔπεστιν ἀνδρῶν” P. 8.96 “καὶ γὰρ ὅταν θεοὶ — ἀντιάζωσιν, βελέων ὑπὸ ῥιπαῖσι κείνου φαιδίμαν γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν ἔνεπεν” N. 1.67 “ταῦτα, Νικάσιππ̓, ἀπόνειμον ὅταν ξεῖνον ἐμὸν ἠθαῖον ἔλθῃς” I. 2.47
ὅτα^ν (i. e. “ὅτε ἄν”.)