This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
"Þá mun ek segja frá því, er ek fór suðr í Frakkland.
Vilda ek forvitnast um konungs siðu ok mikit
ágæti, er fór frá Sigurði Sigmundarsyni um vænleik
hans ok þroska. Varð þá ekki til tíðenda, fyrr en ek kom
til Frakklands ok til móts við Hjálprek konung. Hann
hafði mikla hirð um sik. Þar var þá Sigurðr Sigmundarson,
Völsungssonar, ok Hjördísar Eylimadóttur. Sigmundr
fell í orrostu fyrir Hundings sonum, en Hjördís
giftist Hálfi, syni Hjálpreks konungs. Vex Sigurðr
þar upp í barnæsku ok allir synir Sigmundar konungs.
Váru þeir um fram alla menn um afl ok vöxt, Sinfjötli
ok Helgi, er drap Hunding konung, ok því var hann
Hundingsbani kallaðr. Þriði hét Hámundr. Sigurðr var
þó allra þeira bræðra framast. Er mönnum þat ok
kunnigt, at Sigurðr hefir verit göfgastr allra herkonunga
ok bezt at sér í fornum sið. Þá var ok kominn
til Hjálpreks konungs Reginn, sonr Hreiðmars. Hann
var hverjum manni hagari ok dvergr á vöxt, vitr maðr,
grimmr ok fjölkunnigr. Reginn kenndi Sigurði marga
hluti ok elskaði hann mjök. Hann sagði þá frá foreldrum
sínum ok svá atburðum undarligum, er þar höfðu
gerzt. Ok er ek hafða skamma stund þar verit, gerðumst
ek þjónustumaðr Sigurðar sem margir aðrir. Allir
elskuðu hann mjök, því at hann var bæði blíðr ok lítillátr
ok mildr af fé við oss.