This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Eptir þessa veizlu fór Sveinn konungr fjölmennr um
ríki sitt ok svá drottning. Þar er ok biskup í ferð ok
lærðir menn, því at Sveinn konungr lætr kristna landit
ok öll þau ríki, sem drottning hafði áðr stjórnat. En
er sumra tók ok svá hafði megnazt kraptr guðligrar
miskunnar í því landi, at þat var allt alkristit orðit, þá
vildi Sveinn konungr ok hans föruneyti búa ferð sína
heim til Svíþjóðar ok láta vita frændr sína sannendi um
hans ferð. En er drottning varð vör þessarar ætlanar,
þá bað hún, at hann sendi lið sitt heim, en hann sæti
kyrr sjálfr. Sveinn svarar: "Eigi vil ek senda lið mitt
frá mér, því at þeim er þat mikill háski í mörgu lagi,
er til þessarar ferðar skulu ráðast, svá sem fyrr reyndist,
er engi var foringi ok fyrirfórst allt liðit ok villtist ýmsa
vegu." En er drottning heyrði þessi orð konungs ok sá
þar vilja með, þá mælti hún: "Ekki skaltu svá fara
skyndiliga, ef ek má ráða, því at svá má vera, at þú eigi
viljir vitja þessa ríkis eða týnist þú í svá mikilli háskaferð
sem þú segir sjálfr í frá. Ok sjá, hvat þér hlýðir at
styrkja kristnina ok láta kirkjur reisa, því at fyrst skaltu
kirkju láta gera innan borgar mikla ok virðuliga, ok
ef sú verðr svá sem at ek vilda, þá skal at þeiri jarða
líkama föður þíns. En er þrír vetr eru liðnir, þá skaltu
fara í friði."
Nú er svá gert sem drottning beiðir, at Sveinn konungr
dvaldist þar þrjá vetr at sinni. En at inum þriðja
vetri var alger mikil kirkja í borginni. Þá bað drottning
biskup til koma. En er biskup var skrýddr, þá spurði
hann: "Í hvers nafni viltu, drottning, láta vígja kirkjuna?"
Hún svarar. "Til dýrðar heilögum Yngvari konungi,
þess er hér hvílir, skal þessa kirkju vígja." Biskup
svarar: "Hví viltu svá, drottning? Eða hefir Yngvarr
jarteiknum skinit eptir dauða sinn? Því at þá eina
köllum vér helga, er þá skína jarteiknum, er líkamir
þeira eru í jörð grafnir." Hún svarar: "Af yðrum
munni heyrða ek, at meira væri verð fyrir guði staðfesti
réttrar trúar ok vani heilagrar ástar en dýrð jarteikna;
en ek dæmi, sem ek reyndi, at Yngvarr var staðfastr
í heilagri ást við guð." Þá er drottning kvað á, at
svá skyldi vera, vígði biskup musterit guði til dýrðar
ok öllum helgum með nafni Yngvars. Síðan var höggvin
ný steinþró ok lagðr í líkami Yngvars ok settr yfir kross
dýr með virðuligum búnaði. Þá lét biskup messu syngja
optliga fyrir sál Yngvars ok leyfði þó fólkinu at kalla
Yngvarskirkjuna.