This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[115]
Audimus murmur insolitum et sub diaeta magistri
quasi cupientis exire beluae gemitum. Persecuti igitur sonum invenimus Eumolpum
sedentem membranaeque ingenti versus ingerentem. Mirati ergo, quod illi vacaret in
vicinia mortis poema facere, extrahimus clamantem iubemusque bonam habere mentem. At
ille interpellatus excanduit et “Sinite me” inquit “sententiam
explere; laborat carmen in fine.” Inicio ego phrenitico manum iubeoque
Gitona accedere et in terram trahere poetam mugientem ...
Hoc opere tandem elaborate casam piscatoriam subimus maerentes, cibisque naufragio
corruptis[p. 242] utcunque curati tristissimam exegimus noctem. Postero
die, cum poneremus consilium, cui nos regioni crederemus, repente video corpus
humanum circumactum levi vertice ad litus deferri. Substiti ergo tristis coepique
umentibus1 oculis maris fidem inspicere et “Hunc forsitan”
proclamo “in aliqua parte terrarum secura exspectat uxor, forsitan ignarus
tempestatis filius aut pater;2 utique reliquit aliquem, cui proficiscens osculum dedit. Haec
sunt consilia mortalium, haec vota magnarum cogitationum. En homo quemadmodum
natat.” Adhuc tanquam ignotum deflebam, cum inviolatum os fluctus
convertit in terram, agnovique terribilem paulo ante et implfacablem Licham pedibus
meis paene subiectum. Non tenui igitur diutius lacrimas, immo percussi semel
iterumque manibus pectus et “Ubi nunc est” inquam “iracundia tua,
ubi impotentia tua? nempe piscibus beluisque expositus es, et qui paulo ante
iactabas vires imperii tui, de tam magna nave ne tabulam quidem naufragus habes.
Ite nunc mortales, et magnis cogitationibus pectora implete. Ite cauti, et opes
fraudibus captas per mille annos disponite. Nempe hic proxima luce patrimonii
sui rationes inspexit, nempe diem etiam, quo venturus esset in patriam, animo
suo fixit.3 Dii
deaeque, quam longe a destinatione sua iacet. Sed non sola mortalibus maria hanc
fidem praestant. Illum bellantem arma decipiunt, illum diis vota reddentem
penatium suorum ruina sepelit. Ille vehiculo lapsus properantem spiritum
excussit, cibus avidum strangu[p. 244] lavit, abstinentem frugalitas. Si
bene calculum ponas, ubique naufragium est. At enim fluctibus obruto non
contingit sepultura. Tanquam intersit, periturum corpus quae ratio consumat,
ignis an fluctus an mora. Quicquid feceris, omnia haec eodem ventura sunt. Ferae
tamen corpus lacerabunt. Tanquam melius ignis accipiat; immo hanc poenam
gravissimam credimus, ubi servis irascimur. Quae ergo dementia est, omnia
facere, ne quid de nobis relinquat sepultura?” ...
Et Licham quidem rogus inimicis collatus manibus adolebat. Eumolpus autem dum
epigramma mortuo facit, oculos ad arcessendos sensus longius mittit ...
Petronius Arbiter. Petronius. Michael Heseltine. London. William Heinemann. 1913.
The Annenberg CPB/Project provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.